Özet:
Öz:Perioperatif miyokard infarktüs tanısı geleneksel olarak elektrokardiogramla ve kreatin kinaz izoenziminin (CK-MB) yükselmiş serum değerleriyle konur. Kardiyak troponin I (cTnl) miyokardiyal hasarlanmalarda yaygın kullanılan enzimlere göre daha güvenilir ve sipesifik bir belirleyicidir. Bu çalışma, açık kalp cerrahisi sırasında oluşan miyokardiyal hasarı değerlendirmede kardiyak enzimlerin spesifite ve sensitivitelerini karşılaştırmak amacıyla planlandı. Açık kalp cerrahisi uygulanan 52 olgu çalışmaya alınmıştır. Bu gruptaki olguların 39'u erkek, 13'ü kadın olup ortalama yaş 58±2(17-75) dir. Hastalardan; anestezi indüksiyonundan önce, kross klemp sonrası(0.saat), kross klempten 6, 12, 24, 48, 72, 96 ve 120 saat sonra venöz kanlardan CK, CK-MB ve cTnl, postoperatif 2. ve 9. saatlerde kardiyak miyoglobin çalışıldı ve günlük EKG alındı. Hastalarda mortalite olmadı. İki hastada perioperatif miyokardiyal infarktüs tanısı kondu. Kapak lezyonu olan hastalarda, kross-klemp süresi 60 dakikanın üzerinde olan hastalarda ve inotrop kullanılan hastalarda kardiyak belirleyici düzeyleri daha yüksek tespit edildi. Ayrıca bazı hastalarda CK ve CK-MB değerleri normal olmasına rağmen cTnl değerleri yüksek olarak tespit edildi. Sonuç olarak; cTnl yaygın olarak kullanılan serum enzimleri ile kıyaslandığında kardiyak hasar tanısını koymada daha sipesifik bir belirleyicidir: Diğer belirleyicilere oranla daha küçük miyokardiyal hasarlar tespit edilebilir. cTnl düzeyinin tespiti çeşitli miyokard koruma tekniklerinin karşılaştırılması açısından olduğu kadar, oluşan miyokard hasarını erken dönemde göstermesi ve düzeyi hakkında bilgi vermesi açısından da faydalı bir tetkikdir.
Başlık (İngilizce):The role of biochemical öarkers in determining perioperative myocardial injury
Öz (İngilizce):Perioperative infarction is traditionally diagnosed by the electrocardiogram and elevated serum levels of_creatine kinase izoenzyme (CK-MB). Cardiac troponin I (cTnl) is a more reliable and specific marker for myocardial damage when compared to commonly used serum enzymes. We planned this study for comparing the specifity and the sensitivity of cardiac enzymes in detecting the myocardial injury in patients undergoing open heart surgery. Fifty two cases who underwent open heart surgery were included in this study. There were 39 males and 13 females with a median age of 58+2(17-75). Venous blood samples were collected to analyze CK, CK-MB and cTnl prior to induction of anesthesia, immediately after cross-clamp and at 6 hours,12 hours and 24 hours following surgery and daily thereafter until the fifth postoperative day. Venous blood samples were also collected to analyze cardiac myoglobin upon the termination of the operation and at 2 hours and 9 hours following the operation. Daily electrocardiograms were obtained for all patients. There was no mortality during the study. Peroperative myocardial infarction was detected in two patients. Higher cardiac marker levels were detected in patients who had valvular surgery, who had cross-clamp duration over 60 minutes and who were given inotropic agents. Moreover; in some patients: high cardiac cTnl levels were detected despite normal CK and CK-MB levels. In conclusion; cTnl is a more specific marker of cardiac damage when compared to commonly used serum, enzymes. It is also more sensitive, allowing diagnosis of perioperative microinfarction and detection of acute myocardial infarction much earlier after the onset of myocardial injury and comparing different myocardial protection techniques.