Üstün, Engin YaprakÜstün, YusufMeydanlı, M. MutluAtmaca, RuşenKafkaslı, Ayşe2020-05-132020-05-132004Engin Yaprak Ü., Yusuf Ü., M. Mutlu M., Ruşen A., Ayşe K. (2004). Grandmultiparitenin maternal ve perinatal sonuçlar üzerine etkisi, Perinatoloji Dergisi, İnönü Üniversitesi, Malatya.1300-52511305-3132https://hdl.handle.net/11616/15521https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/49837Öz (İngilizce):Objective: The aim of this study was to compare the maternal and neonatal outcomes of grandmultiparous and multiparous women. Methods: The study consisted of 4172 women who were delivered in the Department of Obstetrics & Gynecology at İnönü University Medical Faculty. All data were obtained from computerized recording system. 236 grandmultianparous women (5.7%) were compared with 2311 multiparous women (%55.4) due to preeclampsia, antenatal bleeding, and preterm delivery. Neonatal outcome variables included birth-weight, Apgar scores, umbilical cord pH, and admission to neonatal intensive care unit. Results: The mean age was 37.10±4.30 in grandmultiparous, 28.94±4.74 in multiparous women (p=0.001). The median parity in grandmultiparous women was 6 (5-15). The frequency of preeclampsia-eclampsia in grandmultiparas and multiparas were; % 23.2 and %9.2, respectively. There was no significant difference between the two groups in antenatal bleeding (p=0.063). Preterm labor was significantly higher in grandmultiparas than multiparas (%13.6 vs %3.6, p=0.006). Cesarean section rates were significantly increased in grandmultiparas (%61 vs %47.4, p=0.001). The leading indication in grandmultiparas was tube ligation. Apgar scores at 1 and 5 minutes and cord pH (7.32 (7-7.49) vs 7.33 (7-7.56)) were significantly lower in grandmultiparas, whereas neonatal intensive care unit admission was significantly higher (%12.7 vs %6.2, p=0.001). There was no difference between the groups in neonatal anomaly rates. Conclusion: Grandmultiparity is still an obstetric risk factor in our region.Öz: Amaç: Grandmultipar (5 yada daha çok doğurmuş) hastalar ile multipar hastaların (2, 3 ya da 4 kez doğurmuş) maternal ve neonatal sonuçlarını karşılaştırmak. Yöntem: Çalışma Ocak 1999 ile Şubat 2004 arasında İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Bölümüne doğum yapmak üzere başvuran 4172 gebede gerçekleştirildi. Hastalarla ilgili veriler kompüterize kayıt sisteminden elde edildi. Grandmultipar 236 hasta (%5.7), multipar 2311 hastayla (%55.4); preeklampsi, antenatal kanama, preterm doğum açısından karşılaştırıldı. Neonatal veriler doğum ağırlığı, 1. ve 5. dakika Apgar skoru, umbilikal kord pH’sı ve yoğun bakım ünitesine yatışı içermekteydi. Bulgular: Çalışma süresince tanımlanan grandmultipar hastaların yaş ortalaması 37.10±4.30 iken multipar hastaların yaş ortalaması 28.94±4.74 idi (p=0.001). Grandmultipar hastaların doğumlarının ortancası 6 (5-15) olarak saptandı. Preeklampsi-eklampsi grandmultipar hastalarda %23.2 oranında iken, multipar hastalarda %9.2 oranında tespit edildi. Antenatal kanama açısından iki grup arasında farklılık saptanmadı (p=0.063). Preterm eylem grandmultiparlarda anlamlı olarak daha yüksekti (%13.6 vs %3.6, p=0.006). Grandmultipar hastalarda sezaryenle doğum oranlarının anlamlı olarak yüksek olduğu görüldü (%61 vs %47.4, p=0.001). Sezaryen endikasyonları incelendiğinde grandmultipar hastalarda tüp ligasyon isteminin ön planda olduğu görüldü. Birinci ve 5. dakika Apgar skorları ve kord pH değerlerinin (7.32 (7-7.49) vs 7.33 (7-7.56)) grandmultipar hasta grubunda anlamlı olarak daha düşük olduğu saptandı. Yenidoğan ünitesine yatış grandmultiparlarda anlamlı olarak daha yüksek tespit edildi (%12.7 vs %6.2, p=0.001). Yenidoğanda anomali oranı her ne kadar grandmultiparlarda daha fazla olsa da bu farkın istatistiksel olarak anlam ifade etmediği görüldü. Sonuç: Bölgemizde grandmultiparite halen önemli bir obstetrik risk faktörü olarak karşımıza çıkmaktadır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessKadın Hastalıkları ve DoğumArticle12313514049837