Ünal, SüheylaElyas, ZeynepKaya, YaşarÖzcan, Cemal2021-12-132021-12-132010ÜNAL S,ELYAS Z,KAYA Y,ÖZCAN C (2010). Sağlık personelinin beyin ölümü ve organ bağışıyla ilgili inanç ve tutumları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 389 - 400.1300-97022149-3243https://hdl.handle.net/11616/44236https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/100441Öz: Sağlık çalışanlarının beyin ölümü ve organ nakli ile ilgili inanç ve tutumlarını belirlemek ve bu inançlar için etken olabilen sosyodemografık değişkenleri tanımlamaktır. Yöntem: Bu kesitsel çalışma 299 tıp personeli arasında anket yöntemi ile gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Sağlık personeli arasında; "ölüm anı" sorgulandığında, yardımcı personel ve hemşireler genellikle kardiyopulmoner fonksiyonun durmasını işaret ederken, tıp öğrencileri ve doktorlar beyin ölümünü cevaplamışlardır. Kadınlar "gerçek ölümü" kardiyopulmoner ölüm olarak tanımlarken, erkekler beyin ölümünü öncelemektedir (p<0.01). Tıp öğrencileri ve doktorlar diğer sağlık personeline nazaran gerçek ölüm olarak çoğunlukla beyin ölümünü kabul etmektedirler. Beyin fonksiyonlarının durmasını dönüşü olmayan yol kabul edenler kendi ya da akrabalarının organlarını bağışlamaya onay vermekte (p= 0.006), beyin ölümünü gerçek ölüm olarak nitelendirenlerin %82,3'ü aynı zamanda sağlık kurumlarında ötenazi uygulamasını olumlamaktadır. Sonuç: Eğitim seviyesi arttıkça sağlık kurumlarında ötenazi uygulamasına olumlu yaklaşılmakta, beyin ölümü halinde müdahaleden kaçınılması tercihi artmaktadır. Organ nakli tutumunda eğitim seviyesinde artışın olumlu etkisi dikkate alındığında sağlık personelinin bu konudaki eğitimi önem kazanmaktadır.Abstract: Aims: The aims of this study were to determine Turkish medical staff s beliefs and attitudes relating to brain death and organ donation and to identify the sociodemographic variables that may be important for these beliefs. Method: This cross-sectional survey was conducted among 299 medical personals. Results: When questioned about the time of death, medical personnel, medical clerks and nurses chose the time of cessation of cardiopulmonary function more frequently, while medical students and doctors answered that question more frequently as the time of brain death. Women, more frequently defined &quot;actual death&quot; as cardiopulmonary death, whereas men more frequently defined it as brain death (p&lt;0.01). Medical students and doctors were found to accept brain death as actual death more frequently compared to other health personnel. It was found that those accepting the irreversible cessation of brain function as actual death also resolved to donate their or their relatives' organs more frequently (p= 0.006). 82.3 % of medical personnel proposing euthanasia in medical instutions viewed brain death as actual death. Conclusion: With increasing levels of education, the choices of withholding further intervention to the patient with brain death or applying euthanasia in health institutions were made more frequently. The positive effect of increasing education on attitudes of organ donation is considered, it may be suggested that training medical personnel in these problems is important.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle201389400100441