Paşahan, RamazanDoğan, Şeref2022-11-282022-11-282020PAŞAHAN R, DOĞAN Ş (2020). Torakolomber Bileşke Kırıklarına Yaklaşım. Türk Nöroşirürji Dergsi, 30(3), 428 - 431.1019-5157https://hdl.handle.net/11616/85293https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/459257Torakolomber bileşke kırıkları T10-L2 vertebralarını içine alan kırıklardır. Tedavi algoritması oluşturulmasında torakolomber bileşkekırığının stabilite ve instabilitesinin değerlendirilmesi önemlidir. Torakolomber bileşke kırıklarında Denis’in üçlü kolon teorisi; Ortakolon dışında sadece anterior ve posterior kolonda kırık var ise stabil, bu kırıklarla beraber orta kolon kırığı da varsa instabil olarakkabul edilir. Manyetik rezonans görüntüleme’de posterior ligaman hasarının varlığı instabilitenin göstergesi olarak kabul edilir veönem arz etmektedir. Genel görüş stabil olan torakolomber bileşke kırıklarında konservatif tedavi, instabil olan vertebra fraktürlerindecerrahi tedavidir. Cerrahi tedavi seçenekleri arasında enstrümantasyon sistemlerinin gelişmesinden dolayı en sık posterioryaklaşım tercih edilmektedir ve 360 derece dekompresyon yapılmasına olanak sağlamaktadır. Fakat uygun hastalarda anterior veanterior-posterior yaklaşımlar uygulanmaktadır. Ağrı yönetiminin iyi yapılamaması, işe dönüş süresinin uzaması, enstrümantasyonsistemlerinin gelişmesi, orteze uyum, komplikasyonlar, cerrahın tecrübesi konservatif tedavi seçeneğinden uzaklaştırmaktadır vebundan dolayıdır ki altın standart tedavi yaklaşımı standardize edilememiştir.Thoracolumbar junction fractures are fractures including the T10-L2 vertebrae. The evaluation of the stability/instability of a thoracolumbar junction fracture is important in forming the treatment algorithm. According to Denis’ three-column theory in thoracolumbar junction fractures, a fracture only in the anterior and posterior columns is considered stable, but it is considered unstable if there is also a fracture in the middle column in addition to these stable fractures. The presence of posterior ligament damage in magnetic resonance imaging is regarded as an important indicator of instability. The general opinion is to use conservative treatment for stable thoracolumbar junction fractures, and surgical treatment for unstable vertebra fractures. The posterior approach is preferred among the surgical treatment options due to the development of instrumentation systems and as it allows 360-degree decompression. However, anterior and anterior-posterior approaches are used in suitable patients. The conservative treatment option is left out taking into account the inadequate pain management, prolonged duration of rest before returning to work, development of instrumentation systems, orthosis compliance, complications, and the surgeon’s experience. The gold standard treatment approach has not been standardized yet.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle303428431459257