Sekman, Aziz2018-03-152018-03-152017Sekman, A. (2017). Kant’ın ahlak delili. İnönü University Journal of Culture and Art Cilt/Vol. 3 Sayı/No. 2 (2017): 58-61.http://dergipark.gov.tr/download/article-file/391116https://hdl.handle.net/11616/8263İnönü University Journal of Culture and Art Cilt/Vol. 3 Sayı/No. 2 (2017): 58-61.Kant 18. yüzyıl Aydınlanma Dönemin en önemli düşünürüdür. Bu çalışmamızda, başlıkta da anlaşıldığı gibi Kant’ın Ahlak Delili ve bu delilin temellendirme meselesi tartışılacaktır. Kant kendinden önceki filozoflardan farklı olarak ahlaktan hareketle Tanrı’nın varlığını temellendirmeye çalışmıştır. Kant saf aklın eleştirisinde antinomi olarak ileri sürmüş olduğu Tanrı’nın varlığı, özgürlük ve ölümsüzlük ideler’in bir bilgi meselesi olmadığını bunlar hakkında bir bilgi edinemeyeceğini ileri sürmüştür. Fakat patrik aklın eleştirisinde bu ideleri somutlaştırma çabasına girmiştir. Kant’a göre bizler teorik akıl ile değil ancak pratik akılla bu ideleri kavramamız mümkündür. Kant’ göre fenomen ile numen arasındaki geçişi sağlayacak temel ide ‘özgürlük’dur. Özgürlük aynı zamanda Tanrı ve Ruhun Ölümsüzlüğü için bir olanak sağlamaktadır. Kant ‘en yüksek iyi’nin nasıl gerçekleşeceğini ve ahlak ile mutluluk arasındaki ilişkiyi ele alarak ‘Ahlak Delili’ni temellendirmeye çalışmıştır.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessTeorik akılPratik akılFenomen-numenAhlak yasasıÖzgürlükRuhTanrıArticle320010.22252/ijca.365263