Kayabaşı, BekirKavruk, Hasan2024-08-042024-08-0420202667-5641https://doi.org/10.47845/TurkishStudies.45485https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/465418https://hdl.handle.net/11616/90007Kafzade Faizi(öl 1622), 17. Yüzyılın tanımış şairlerinden ve tezkire yazarlarındandır. Sultan meclislerinde yer almış ve devrinin büyük şairleri ile aynı mekânı paylaşmış, onları yakından tanıma imkânı bulmuş bir sanatkârdır. Tezkire, bir biyografik eser türü olarak ilk kez İran’ da yazılmış olsa da daha sonra diğer İslam ülkelerinde yaygın hale gelmiş bir edebi üründür. Tezkire yazma geleneği Klasik Türk edebiyatımızda on beşinci yüzyılda başlamış yüzyıllar boyu devam edegelmiştir. Faizi’nin yazmış olduğu Zübdetü’l- eş’ar yeni bir tezkire türü olarak karşımıza çıkmaktadır. Klasik tezkirelerde şairler hakkında bilgi verilir ve şiirileri övülür, daha sonra şiirlerinden kısa örnekler alınarak konu tamamlanır. Faizi, tezkiresinde alfabetik olarak dizdiği şairler hakkındaki bilgiyi sınırlı tutmuş bununla birlikte şiirinden bol örnek almıştır. Zübdetü’l-eş’ar’ın Kaf-zade Fa’izi tarafından yazılan orijinal nüshası günümüze ulaşmamış olmakla birlikte onlarca kopyasını kütüphanelerde bulmak mümkündür. Faizi, kendinden sonra gelen birçok şairi etkilemiş ve Zübdetü’l-eş’ara benzer antolojik tezkirelerin yazılmasına öncülük etmiştir. Zübdetü’l eş’ar beş yüzden fazla şairden, binlerce beytin yer aldığı oldukça kapsamlı bir çalışmadır. Şairler hakkında kısa bilgiler vermiş, şiiri hakkındaki görüşlerini kimi zaman O şairden seçtiği şiirin kenarına not düşerek vermiştir. Faizi’nin yazdığı bu notlar çok olmasa da yazarın şiire ve şaire bakışı hakkında günümüze kadar ulaşan bir fikir vermektedir denilebilir. Faizi, yalnızca Anadolu sahası şairlerini kitabına almamış, Anadolu dışında Türkçe yazan birçok şairden de yüzlerce beyit örnek seçmiştir. Bu bakımdan Zübdetü’l-eş’ar Türk Edebiyatı için oldukça kuşatıcı bir çalışmadır denilebilir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle1531319133810.47845/TurkishStudies.45485465418