Koç, MuzafferGörücü, İbrahim2024-08-042024-08-0420111305-2837https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/123167https://hdl.handle.net/11616/88793İşçinin normal haftalık çalışma süresinin, tam süreli iş sözleşmesiyle çalışan emsal işçiye göre önemli ölçüde daha az belirlenmesi durumunda sözleşme kısmî süreli iş sözleşmesidir. Kısmî süreli iş sözleşmesi ile çalıştırılan işçi, ayırımı haklı kılan bir neden olmadıkça, salt iş sözleşmesinin kısmî süreli olmasından dolayı tam süreli emsal işçiye göre farklı işleme tâbi tutulamaz. Kısmî süreli çalışan işçinin ücret ve paraya ilişkin bölünebilir menfaatleri, tam süreli emsal işçiye göre çalıştığı süreye orantılı olarak ödenir. Kısmi çalışma, 4857 sayılı İş Kanunun kabulüyle yasal bir nitelik kazandı. Kısmı çalışmanın özellikle istihdam düzeyinde iyileştirme yapacağı bekleniyordu. Fakat incelenen beş yıllık süreç içerisinde düzenlemenin beklendiği gibi bir sonuç vermediği görülmektedir. Anahtar Sözcükler; İş Kanunu, Kısmı Süreli İş Sözleşmesi, Tam Süreli İş Sözleşmesi, Bölünebilir Menfaat, Ayırımcılıktrinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle028149178123167