Ankara’da bir ilköğretim okulunun iç ve dış çevresel özelliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

Öz:Amaç: Ankara’da bulunan bir ilköğretim okulunun içinde ve dışında karbondioksit, partikül madde ve elektromanyetik alan ölçümlerinin yapılması ve bu ölçümlerin standartlara uygun olup olmadığının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırma Ankara’da bulunan bir ilköğretim okulunda Kasım ayında yapılmıştır. Okulun iç ve dış ortamdaki karbondioksit, elektromanyetik alan ve partikül düzeyleri ölçülmüştür. Karbondioksit ve partikül madde düzeyleri sınıflarda ve koridorlarda ders saatlerinde yerden yaklaşık 90 cm yükseklikte ölçülmüştür. Elektromanyetik alan ölçümü ise sınıfın dört köşesi ve orta noktasında yapılmış ve ortalama değer alınmıştır. Koridorlarda ve bahçedeki karbondioksit, elektromanyetik alan ölçümleri 5’er metre aralıklarla, yerden yaklaşık 90 cm yükseklikte ve teneffüs sırasında yapılmıştır. Bulgular: Okulda sınıflarda karbondioksit düzey ortalaması 1953,7±662,4 ppm, elektromanyetik alan düzey ortalaması 3,7±1,5 mG olarak saptanmıştır. En yüksek partikül madde ortalaması 344,7 μg/m3 ile koridorlarda saptanmıştır. Ölçülen karbondioksit ve elektromanyetik alan düzey ortalamaları iç ve dış ortamda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermiştir (p<0,001). Sonuç: Kapalı ortamlardaki hava kirleticileri ve elektromanyetik alanlar için kontrol ölçümleri yapılmalı ve uygun korunma önlemleri alınmalıdır.

Abstract:Objective: In this study, the aim was to determine of carbon dioxide, particulate matter and electromagnetic field in indoor and outdoor a primary school in Ankara, and to determine the measurements was compliance with standards. Methods: This descriptive survey&amp;#8217;s data was collected in primary school in Ankara in November. The carbon dioxide, particulate matter and electromagnetic field levels were measured in the school's indoor and outdoor environment. The carbon dioxide and particulate matter levels were measured from hours of classroom and lecture halls approximately 90 cm in height. The electromagnetic field was measured in the four corners and the middle class and the average value was made at the point. The carbon dioxide in the hallways and in the garden, the electromagnetic field measurements at intervals of 5 meters above the ground approximately 90 cm in height and were made during a break. Results: The carbon dioxide level average was 1953.7 &plusmn; 662.4 ppm, the electromagnetic field level average was 3.7 &plusmn; 1.5 mG in classrooms. The particulate matter level was 344.7 &amp;#956;g/m3 in the corridors with the highest average. The mean level of carbon dioxide and electromagnetic fields in indoor and outdoor environment showed statistically significant difference (p &lt;0.001). Conclusion: For indoor air pollutants and electromagnetic fields achievements should be made control measures, and appropriate protection measures should be taken