Ebeveynin Bağlanma Biçimi ile Ebeveyn Tutumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi Amaç: Bu araştırma 2-6 yaş arası çocuğa sahip anne ve babaların kendi ebeveynlerine bağlanma biçimi ile kendi çocuklarına sergiledikleri ebeveynlik tutumları arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metot: Araştırma, Gaziantep il merkezinde Sağlık Bakanlığı'na bağlı Cengiz Gökçek Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Çocuk Gelişimi Birimine yönlendirilen 2-6 yaş çocuğa sahip 187 anne ve 112 baba ile gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak Aile Bilgi Formu, Ana-Babaya Bağlanma Ölçeği (ABBÖ) ve Ebeveyn Tutum Ölçeği (ETÖ) kullanılmıştır. Bir nicel araştırma tekniği olan tarama modeli kullanılarak yapılan çalışmanın istatistiksel analizleri SPSS 20.0 programı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde; t-testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Pearson Korelasyon Testi kullanılmıştır. Bulgular: 2-6 yaş çocuğa sahip annelerin gebelik durumunun (planlı-plansız), hamilelikte sorun yaşama durumunun, çocuk ile ilgilenen kişinin, emzirme süresinin ve ekonomik durumunun ebeveynin bağlanma stiline ve sergiledikleri ebeveyn tutumuna göre anlamlı fark göstermediği tespit edilmiştir. Ebeveynlerin sahip oldukları çocuğun cinsiyetinin, ebeveynin eğitim düzeyinin, mesleğinin, medeni durumun ve gelir düzeyinin ise ebeveynin bağlanma biçimini ve sergiledikleri ebeveyn tutumunu anlamlı bir şekilde etkilediği belirlenmiştir. Sonuç: Araştırmada 2-6 yaş çocuğa sahip anne babaların ebeveynine bağlanma şeklinin ve çocuğuna karşı sergilediği ebeveynlik tutumu arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Kendi anne ve babasına olumlu bağlanan ebeveynlerin çocuklarına karşı daha çok demokratik tutum sergilediği, olumsuz olarak algılayan annelerin ise otoriter ve izin verici tutum sergiledikleri ortaya çıkmıştır. Anahtar Kelimeler: Bağlanma, ana babaya bağlanma, ebeveyn tutumu.
Investigation of the Relationship Between Parent's Attachment Style and Parental Attitude Objective: This study was carried out to investigate the relationship between the attachment style of mothers and fathers who have children between the ages of 2-6 and their parental attitude towards their own children. Materials and Methods: The study was carried out with 187 mothers and 112 fathers having children between the ages of 2-6, who were referred to the Child Development Unit of Cengiz Gökçek Maternity and Child's Hospital, which is affiliated to the Ministry of Health and located in the city center of Gaziantep. Family Information Form, Father and Mother Attachment Questionnaire (FMAQ) and Parental Attitude Scale (PAS) were used as data collection tools. Statistical analysis of the study conducted out using the survey model, which is a quantitative research technique, was carried out using the SPSS 20.0 software. In the analysis of the data, Student's t-test, One-Way Analysis of Variance and Pearson Correlation Test were used. Results: It was determined that the pregnancy status (planned-unplanned) of mothers having children between the ages of 2-6, experiencing problems during pregnancy, the person who looks after the child, the duration of breastfeeding and the economic conditions did not differ significantly according to the parent's attachment style and parental attitude. It was determined that the gender of the child, the educational level, the occupation, the marital status and the income level of the parents significantly affected the parent's attachment style and the parental attitude they exhibit. Conclusion: In the study, it was determined that there was a significant correlation between the attachment style of mothers and fathers who have children between the ages of 2-6 and their parental attitude towards their own children. It was revealed that parents who were positively attached to their own mothers and fathers exhibited more democratic attitudes towards their own children, and mothers who were negatively attached exhibited authoritarian and permissive attitudes. Keywords: Attachment, father and mother attachment, parental attitude
