Amaç: Bu çalışma, inme geçiren bireylerde depresyon, postüral kontrol, ağrı, etkilenen taraf ile kinezyofobi arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla planlandı. Materyal ve metot: Araştırmaya 25-70 yaş aralığında en az 6 ay önce inme geçiren, Fonksiyonel Ambulasyon Skalası'na göre seviye 2 ve üstü olan 30 hasta dahil edildi. Hastalar ilgili evrenden olasılıksız rastlantısal örnekleme yöntemi ile seçildi. Dahil edilme kriterlerine uyarak çalışmaya katılan tüm olguların ilk olarak demografik bilgileri alındı. Hastaların kinezyofobi skorları (Tampa Kinezyofobi Ölçeği) ve Visuel Analog Skalası (VAS)-Kinezyofobi Değerlendirmesi), depresyon şiddeti (Beck Depresyon Envanteri), postural kontrolü (PASS-T), ağrı şiddeti (VAS) değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda TKÖ ile Beck Depresyon Envanteri arasında pozitif yönde orta düzeyde (r: 0.368, p<0.045 ) TKÖ ile Ağrı- VAS arasında ise pozitif yönde yüksek düzeyde ilişki olduğu bulundu (r: 0.719, p<0.05). Ayrıca, VAS- Kinezyofobi ile PASS-T arasında negatif yönde orta düzeyde ilişki olduğu belirlendi (r: -0.662 , p<0.05). Ağrısı olan ve ağrısı olmayan hasta grupları arasında VAS- Kinezyofobi Değerlendirmesi açısından anlamlı fark bulunamazken (p>0.05), TKÖ açısından gruplar arası fark anlamlıydı (p<0.001). Etkilenen taraf ile kinezyofobi arasında ise herhangi bir ilişki saptanmadı (p<0.05). Sonuç: İki farklı kinezyofobi değerlendirmesi kullanılan bu çalışmanın sonucunda, kinezyofobinin TKÖ'ye göre ağrı ve depresyon şiddeti ile; VAS-Kinezyofobi değerlendirmesine göre ise postural kontrol kaybı ilişkili olduğu, ancak etkilenen taraf ile kinezyofobinin ise ilişkili olmadığı bulundu. Kinezyofobi çok yönlü bir parametredir. Altta yatan birçok problem kinezyofobiye neden olabilir. TKÖ'nün maddelerinden anlaşılacağı üzere, daha çok ağrıya dayalı kinezyofobiyi ölçtüğü, postüral kontrol problemleri gibi sorunlardan kaynaklanan kinezyofobiyi değerlendirmede yetersiz kaldığı düşünülebilir. Bu nedenle inmeli bireylerde kinezyofobiyi ölçecek daha spesifik ölçeklerin geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. İnmeli hastalarda kinezyofobi varlığının saptanması ve kinezyofobiye neden olabilecek altta yatan problemin saptanmasının tedavi sürecini olumlu etkileyebileceğini düşünmekteyiz. Anahtar kelimeler: Ağrı, depresyon, hemipleji, kinezyofobi, postüral kontrol
Objective: This study was planned to investigate the relationship between depression, postural control, pain, affected side and kinesiophobia in stroke patients. Material and Method: Thirty patients aged between 25-70 years who had a stroke at the earliest 6 months and who Functional Ambulation Scale were level 2 and above according to the were included in the study. Patients were selected by random sampling method from the relevant population. Demographic data were obtained from all subjects who met the inclusion criteria. Patiens were evaluated Kinesiophobia scores (Tampa Kinesiophobia Scale (TKÖ) and VAS-Kinesiophobia Assessment), depression severity (Beck Depression Inventory), postural control loss (PASS) and pain severity (VAS). Results: In our study, a moderate positive correlation was found between TKS and Beck Depression Inventory (r: 0.368, p<0.045) and a high positive correlation was found between TKS and pain-VAS (r: 0.719, p <0.05). Furthermore a moderate negative correlation was found between VAS- kinesiophobia and PASS (r: -0.662, p<0.05). There was no significant difference between the groups of patients with and without pain in terms of VAS-Kinesiophobia Assessment (p> 0.05), but the difference between the groups was significant in terms of TKS. No relationship was found between the affected side and kinesiophobia (p <0.05). Conclusion: As a result of this study, two different kinesiophobia evaluations were used, kinesiophobia according to the TKS in associated with pain and depression severity; according to VAS-kinesiophobia assessment in associated with postural control. However, it was found that kinesiophobia was not associated with the affected side. Kinesiophobia is a versatile parameter. Many underlying problems can cause kinesiophobia. As it can be understood from the items of the TKS, it can be considered that it measures kinesophobia mostly based on pain and it is insufficient to evaluate kinesophobia caused by problems such as postural control problems. Therefore, there is a need to develop more specific scales to measure kinesiophobia in stroke patients. We think that the presence of kinesiophobia in stroke patients and the identification of the underlying problem that may cause kinesiophobia may positively affect the treatment process. Key Words: Depression, hemiplegia, kinesiophobia, pain, postural control
