Öz:Amaç: Prostat ve over kanserleri Türkiye’de en sık gözlenen kanser türleri arasında yer almaktadır. N-(p-amylcinnamoyl) antranilik asit (ACA) hem Transient Receptor Potential Melastatin-2 (TRPM2) kanallarının hem de Fosfolipaz A2’nin (PLA2) inbitörüdür. Son yıllarda yapılan çalışmalar TRPM2 kanalları ve PLA2’nin kanser ile ilişkili olduğunu rapor etmiştir. Bu çalışmanın amacı insan over (A2780) ve prostat (PC-3 ve LNCaP) kanser hücrelerinde ACA’nın anti-kanser mekanizmasını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada A2780, PC-3 ve LNCaP hücre hatları kullanıldı. Tüm hücre hatları ACA’nın 1 µM, 5 µM, 25 µM, 50 µM ve 100 µM’lik konsantrasyonları ile 24 saat süreyle inkübe edildi. Hücre canlılığında meydana gelen değişiklikler 3-(4,5-dimetiltiazol-2-il)-2,5-difeniltetrazolyum bromid (MTT) yöntemiyle incelendi. MTT deney sonuçlarına göre inhibe edici logaritmik konsantrasyon 50 (LogIC50) değerleri hesaplandı. Bulgular: 24 saat süreyle ACA ile inkübe edilen kanser hücrelerinin (A2780, PC-3 ve LNCaP) canlılıklarında önemli azalmalar olduğu görüldü (P<0.05). ACA’nın kültür ortamına eklenen tüm konsantrasyonlarının A2780 hücre canlılığında azalmaya neden olduğu (P<0.05), PC-3 ve LNCaP hücrelerinde ise ACA’nın 1 µM hariç tüm konsantrasyonlarının 24 saat süreyle hücre canlılığını azalttığı tespit edildi (P<0.05). Ayrıca LogIC50 değerlerine bakıldığında ACA’nın daha düşük konsantrasyonda en güçlü sitotoksik aktiviteye LNCaP hücreleri üzerinde gösterdiği belirlendi. Sonuç: ACA’nın A2780, PC-3 ve LNCaP hücreleri üzerinde sitotoksik aktiviteye sahip olduğu görüldü. Bu durum ACA’nın antitümör özelliğe sahip olduğunu ortaya koymaktadır.
Abstract:Objective: Prostate and ovarian cancers are among the most common types of cancer in Turkey. N- (p-amylcinnamoyl) anthranilic acid (ACA) is an inhibitor of both transient receptor potential melastatin-2 (TRPM2) channels and phospholipase A2 (PLA2). Recent studies have reported that TRPM2 channels and PLA2 are associated with cancer. The aim of the study is to investigate anti-cancer mechanism of ACA in ovarian (A2780) and prostate (PC-3 and LNCaP) cancer cells. Materials and Methods: A2780, PC-3 and LNCaP cell lines were used in the study. All cell lines were incubated with ACA at concentrations of 1 μM, 5 μM, 25 μM, 50 μM and 100 μM for 24 h. Changes in cell viability were examined by 3- (4,5-dimethylthiazol-2-yl) -2,5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) method. The inhibitory logarithmic concentration 50 (LogIC50) values were calculated according to MTT assay results. Results: There was a significant decrease in survival of cancer cells (A2780, PC-3 and LNCaP) incubated with ACA for 24 hours (P<0.05). All concentrations of ACA added to the culture medium caused a decrease in A2780 cell viability (P<0.05), In PC-3 and LNCaP cells, all concentrations of ACA except 1 μM were found to reduce cell viability for 24 hours (P<0.05). Furthermore, when LogIC50 values were examined, it was determined that ACA showed the strongest cytotoxic activity on LNCaP cells at lower concentration. Conclusion: ACA was found to have cytotoxic activity on the A2780, PC-3 and LNCaP cells. These findings suggest that ACA has antitumor properties.
