Yaş ve hastalık süresi astımlı hastalarda tedaviye cevabı etkiler mi?

Abstract

Öz:Amaç: Çalışmamızda FEV1 değerleri öngörülenin %50-80'i arasında olan astımlı hastaların FEV1 parametresinde meydana gelen değişikliğe göre tedaviye verdikleri cevabın yaş ve hastalık süreleri ile olan ilişkisini prospektif olarak araştırdık. Materyal-Metot: Çalışmayı 80 hasta tamamladı. Tüm hastalar üç ay boyunca düzenli olarak inhale 800-2000 mcg/gün Budesonide ve 100mcg/gün Salmeterol kullandılar. Hastaların çalışmanın başındaki ve sonundaki FEV1 değerlerinin karşılaştırılmasıyla astım tedavisinden ne oranda fayda gördükleri hesaplandı. Daha sonra bu düzelme oranları ile basamaklı olarak hastaların yaşı [18-40 yaş (n:25); 41-60 yaş (n:37) ve 60 yaşın üzerindekiler (n: 18)] ve hastalık süreleri [1-5 yıl (n:20); 6-10 yıl (n:18); 11-15 yıl (n:15); 16-20 yıl (n:14); 20 yılın üstü (n:13)] arasındaki istatistiki ilişki araştırıldı. Bulgular: Yaşa göre ayrılan üç grubun son FEV1 değerleri karşılaştırmalarında ve ilk ve son FEV1 değerleri arasındaki farkın bulunmasıyla hesaplanan tedaviden fayda görme oranları bakımından IS-40 ve 41-60 yaş grupları arasında fark saptanmazken (p>0.05), her iki gruptaki değerler de 60 yaş üstü gruptan daha iyi bulundu (p<0.05). Hastalık sürelerine göre oluşturulan beş grup ise tedaviden aynı oranda fayda görürken (p>0.05); son FEV1'lerinin karşılaştırılmasında birinci grup, beşinci gruba göre daha iyi bulundu (p<0.05). Sonuç olarak; 60 yaşın üzerindeki ve hastalık süresi 20 yıldan fazla olan astımlı hastaların tedaviye verdikleri cevap daha genç ve 1-5 yıldır astımlı olan hastalara kıyasla sınırlı bulunmuştur. Sonuç: Biz bu tip hastaların tedavilerinde daha yüksek inhale ilaç dozlarının ve/veya daha fazla sayıda ilaç içeren tedavi kombinasyonlarının tercih edilmesi gerektiğini düşünüyoruz.

Abstract:Objective: We prospectively investigated the correlation between response to the treatment and age and disease duration in asthmatic patients with predicted FEV1 of 50-80 %, according to changes in FEV1 parameter. Material and Methods: Eighty patients completed the study. All patients regularly utilized 800-2000 mcg/day inhaled Budesonide and 100 mcg/day inhaled Salmeterol for three months. The patients' response rate to the treatment was calculated by comparing their initial and final FEV1 values. The statistical correlation between these response rates and patients' age [18-40 years of age (n:25); 41-60 years of age (n:37) and older than 60 years of age (n:18)] and disease duration [1-5 years (n:20); 6-10 years (n:18); 11-15 years (n:15); 16-20 years (n:14); longer than 20 years (n:13)] was investigated in a stepwise manner. Results: By evaluation of final FEV1 values and response rates to the treatment found by the difference between initial and final FEV1 values, no difference could be detected between 18-40 years of age and 41-60 years of age groups (p&gt;0.05), but the values in both groups were found to be better than the older than 60 years of age group (p&lt;0.05). Five groups, divided according to the disease duration, had the same response rate to the treatment (p&gt;0.05); in comparison of the final FEV1 values, the first group was found to be better than the fifth group (p&lt;0.05). In conclusion, response to the treatment of asthmatic patients older than 60 years of age and with longer than 20 years of disease duration was found to be comparably limited than the patients who were younger and having a disease duration of 1-5 years. Conclusion: We think that in the treatment of such patients, higher doses of inhaled drugs and/or therapeutic combinations including increased number of drugs should be preferred.