Özet:
Abstract:Amaç: Bu çalışmada kortikal gelişim bozukluğu olan çocuklarda klinik özellikler ve tedavi bulguları arasındaki iliş- kinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Kortikal gelişim bozukluğuna sahip 40 hastanın EEG bulguları, tedavi, klinik ve nörogörüntüleme bulguları detaylı bir şekilde değerlendirilmiştir. Bulgular: Olguların değerlendirilme anındaki yaşları 4-17 yaş aralığında ve ortalama yaşları 5,4 yıldı. %57,5 i erkek, %12,2 sinde epilepsi ve diğer nörolojik hastalık açı- sından pozitif aile öyküsü, %15 inde ise gebelik ya da doğum sonrası döneme ait travma öyküsü vardı. Olguların %70 inde nöromotor gelişim basamaklarında gerilik tespit edildi. Her tür nöbet tipi görülmesine karşın en sık gözlenen nöbet tipi jeneralize nöbetlerdi (%45). Olguların %32,5 i tek antiepileptik ilaç alırken, %67,5 i çoklu antiepileptik ilaç kullanmaktaydı. Tam nöbet kontrolü olguların %45,5 inde sağlanırken, %17,5 inde kısmi kontrol sağlanmıştı. Olguların %35 inde ise nöbet kontrolü sağlanamamıştı. Serimizde lizensefali, şizensefali ve polimikrogiri en sık görülen kortikal gelişim bozukluklarıydı. Şizensefali ve polimikrogirisi olan olgularda epilepsi kontrolü sağlanırken lizensefali ve hemimegalensefalili olgularda nöbet kontrolü sağlanamamıştı. Sonuç: Kortikal gelişim bozukluğu gelişme geriliği, zeka geriliği ve medikal tedaviye dirençli epilepsi gibi geniş bir klinik yelpazeden sorumludur.
