ORTAOKULDA ÖĞRENİM GÖREN ÖĞRENCİLERİN BEDEN EĞİTİMİ DERSİNDEKİ MUTLULUK DÜZEYLERİ İLE YAŞAM DOYUMLARI ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ: YAPISAL EŞİTLİK MODELİ

Abstract

Öz:Bu araştırmada ortaokulda öğrenim gören öğrencilerin beden eğitimi dersi mutluluk düzeyleri ile yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma grubunu % 53.1’ini (n=326) erkek, % 46.9’unu (n=288) kız öğrenciler olmak üzere toplamda 614 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Çocuklar için yaşam doyum” ve “Beden Eğitimi Dersi Mutluluk Düzeyi” ölçekleri kullanılmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verilerin analizinde yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Beden eğitimi dersi mutluluk düzeyinin yaşam doyumunu açıkladığı varyans oranın % 45 olduğu tespit edilmiştir (R2 = .45, p = .000). Modele göre ortaokulda öğrenim gören öğrencilerin beden eğitimi dersi mutluluk düzeyi arttıkça yaşam doyumları da artmaktadır. Beden eğitimi dersi mutluluk düzeyinin öğrencilerin yaşam doyumları üzerinde güçlü bir yordayıcı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Beden eğitimi dersi haftalık ders saatini arttırılması önerilebilir.

Öz:In this study, it is aimed to investigate the relationship between happiness levels and life satisfaction of secondary school students. The study group consisted of 614 students (53.1% (n = 326) male and 46.9% (n = 288) female students. In the research, “Life satisfaction for children” and “Physical Education Lesson Happiness Level” scales were used as data collection tools. Relational screening method was used in the research. Structural equation modeling was used in the analysis of the research data. It was found that the variance rate in which the happiness level of physical education lesson explained life satisfaction was 45% R2 = .45, p = .000). According to the model, life satisfaction increases as the happiness level of physical education lesson increases in secondary school students. It has been concluded that happiness level of physical education course is a strong predictor of life satisfaction of students. It may be recommended to increase the number of hours per week of physical education.