Hafif Ve Orta Şiddetli Mitral Darlığı Olan Sinüs Ritmindeki Hastalarda Metoprolol Ve Diltiazemin Etkinliği

Abstract

Bu çalışma sinüs ritmli hafif ve orta şiddetli mitral darlığı olan 64 hastada egzersiz kapasitesi ve hemodinamik parametreler üzerine metoprolol ve diltiazemin etkisini değerlendirmek için yapıldı. Tüm hastalar metoprolol ve diltiazem grubu olarak randomize edildi. Her tedavi periodunun başlangıcında ve sonunda tredmil egzersiz testi ve M-mode, iki boyutlu ve doppler ekokardiograf yapıldı. Sadece, metoprolol pik ve ortalama transmitral gradiyentini ve kalp hızını önemli derecede azaltı (sırasıyla, P<0.01, P<0.05 ve P<0.05 ) ve aynı zamanda, egzersiz süresini önemli oranda artırdı. Diltiazem ise bu parametrelerin h içbirin i değiştirmedi.

Sonuç olarak, normal sinüs ritmli haff-orta şiddetli mitral darlığı olan hastalarda semptomatik düzelme, diltiazem grubuyla karşılaştırıldığında metoprolol grubunda gözlendi.

This study was performed to evaluate the effects of metoprolol and diltiazem on exercise capacity and hemodynamic parameters in 64 patients wth mild and moderate mitral stenosis in sinus rhythm. Ali patients were randomized to metoprolol group and diltiazem group. At the beginning and at the end of each treatment period, a treadmill exercise and M-mode, two dimensional, and Doppler echocardiography were performed. Only metoprolol significantly reduced the peak and mean transmitral gradient and heart rate (P<0.01, P<0.05, and P<0.05, respectively) and also significantly increased exercise time, whereas diltiazem did not change these parameters at all.

In conclusion, symptomatic improvement in patients wth mild and moderate mitral stenosis in normal sinus rhythm was observed in metoprolol group compared wth diltiazem group.