Sezaryeni takiben gelişen postoperatif idrar retansiyonu için potansiyel risk faktörlerinin araştırılması

Abstract

Amaç: Sezaryeni takiben gelişen postoperatif idrar retansiyonunun potansiyel risk faktörlerini araştırmak bu çalışmanın amacıdır.

Gereç ve Yöntem: Ankara Dr Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma Hastanesinde Ocak 2014 ve Mayıs 2014 tarihleri arasında sezaryene alınan 135 hasta çalışmaya dahil edildi. Ultrasonografi ile işeme sonrası mesane hacmi ≥150 ml olan kadınlar çalışma grubu olarak olarak tanımlandı. İşeme sonrası mesane hacmi < 150 ml olan kadınlar ise kontrol grubunu oluşturdu. Bütün kadınlar yaş,parite,vücut kütle indeksi gibi demografik bilgileri ile gebelikte kilo alımı,gestasyonel yaş,sezaryen endikasyonu,sezaryen sayısı,anestezi tipi,sezaryen sırasında tahmini kan kaybı,yenidoğanın kilosu,sezaryen öncesi doğum indüksiyonunun varlığı açısından değerlendirildi. Lojistik regresyon modeli sezaryeni takiben gelişen postoperatif idrar retansiyonunun potansiyel risk faktörlerini analiz için yapıldı.

Bulgular: 21 (%15.6) kadında postoperatif idrar retansiyonu tespit edildi. Lojistik regresyon modelinde gebelikte kilo alımı (Odds Ratio =20.8; 95 Confidence Interval=1.8-245.9; p=0.016), doğum ağırlığı >4000 gram olan bebek doğurmak (Odds Ratio =0.1, 95% Confidence Interval=0.0-0.5; p=0.002) sezaryen öncesi doğum indüksiyonu (Odds Ratio =0.2, 95% Confidence Interval =0.0-0.8; p=0.027), idrar kateterinin çekilmesinden sonraki ilk işemede ağrı olması (Odds Ratio =92.9, 95% Confidence Interval =6.6-1299.0; p=0.001) sezaryeni takiben gelişen postoperatif idrar retansiyonunun potansiyel risk arasında istatiksel olarak anlamlı bulundu.

Sonuç: Sezaryeni takiben gelişen postoperatif idrar retansiyonu riski gebelikte fazla kilo alımı, makrozomik bebek doğurma hikayesi, sezaryenden önce doğum indüksiyonu alınması ve idrar kateterinin çekilmesinden sonraki ilk işemede ağrı olması gibi durumlarda artar.

Objectives: To investigate the risk factors for postoperative urinary retention following cesarean section.

Materials and Method: 135 female patients in Ankara Zekai Tahir Burak Woman’s Health, Training and Research Hospital who underwent cesarean section were included in the study. Women who had postvoidal residual bladder with a volume of ≥150 ml measured by ultrasonography were the main group of patients. Women with postvoidal residual bladder with a volume of <150 ml were the control group patients. Demographic data such as age, parity, body mass index weight gain during pregnancy as well as obstetrical characteristics including gestational age and indications of cesarean section, number of cesarean section, anesthesia type, estimated blood loss during cesarean section, birth weight of newborn, presence of labor induction with intravenous oxytocin infusion before cesarean section were all among the data we collected throughout our research. At the end, a logistic regression model was performed to analyze the possible risk factors for postoperative urinary retention following cesarean section.

Results: We detected postoperative urenary retention in 21 (%15.6) patients. There were statistically significant relationships between the potential risks of postoperative urinary retention and the gain weight in the logistic regression model (Odds Ratio=20.8; 95; Confidence Interval=1.8-245.9; p=0.016), birth weight (>4000 gr) (Odds Ratio=0.1, 95%; Confidence Interval=0.0-0.5; p=0.002), birth induction before the cesarean section (Odds Ratio=0.2, 95%; Confidence Interval =0.0-0.8; p=0.027), and the presence of pain in the first urination after removing the urinary catheter (Odds Ratio=92.9, 95%; Confidence Interval =6.6-1299.0; p=0.001).

Conclusion: Postcesarean urinary retention risk increases if there is increased weight gain during pregnancy, macrosomic newborn delivery, cesarean section subsequent to labor induction, and high pain perception during the first urination after cesarean section.