Roma hukuku’nda vekâlet sözleşmesinde sorumluluk ölçütleri

Abstract

Vekâlet sözleşmesi, Roma Hukuku sözleşmeler sisteminde dostluğa dayanan ve ücretsiz yapılan bir sözleşme olması nedeniyle özel bir yere sahiptir. Bu sözleşmede tarafların sorumluluklarının hangi ölçütlere göre belirleneceği ise ayrıca önemli bir husustur. Vekâlet sözleşmesinde tarafların sorumlulukları, Roma Hukuku’nda farklı sorumluluk prensiplerinin uygulandığı dönemler olan Klasik Hukuk Dönemi ve Iustinianus Dönemi’ne göre iki açıdan incelenmesi gereken bir konudur. Söz konusu dönemlerde hangi sorumluluk prensiplerinin uygulandığı ve hangi ölçütlerden yararlanıldığı konusunda bilgi verilecek olan bu çalışmada, dönemlere ilişkin ölçütlerden vekâlet sözleşmesinin ne derecede etkilendiği konusu aydınlatılmış olacaktır.

As the contract of mandate is based on friendship and is gratuitous, it has a special place in the contracts system of the Roman Law. Whithin this contract, liabilities of parties are determined by criterias that, is another important point. Liabilities of the parties in contract of mandate should be analysed in two topics; classical law period and Justinian’s Law period, in which different principles of liability were applied. In this article, information will be given on how the principles of liability were applied and which criteria were benefited from and how the contract of mandate was affected by the criteria of the periods, will be clarified.