Abstract:
Bu çalışmada, intravasküler paramanyetik kontrast maddelerin eko planar difüzyon ağırlıklı görüntüleme üzerindeki zamana bağlı etkileri ve kontrast madde enjeksiyonu sonrası elde olunan difüzyon ağırlıklı görüntüleme verilerinin tanısal değeri araştırıldı. Çalışma kontrastlı kraniyal inceleme için baş vuran ve inceleme sırasında intrakraniyal patoloji saptanan, 33'ü erkek 30'u kadın toplam 63 hasta üzerinde gerçekleştirildi. Olguların yaşlan 16 ile 74 (ortalama yaş=43.31 yıl SS:17.63 ) arasında değişmekteydi. Olgulara üç kez single-shot ekoplanar DAG uygulandı. Kullanılan b değerleri 0 ve 1000 s/mm2 idi. Bu sekanslar kontrast enjeksiyonundan hemen önce, kontrast enjeksiyonundan hemen sonra ve kontrastlı sekanslar sonrası elde edildi. Kontrast madde olarak toplam doz 0.1 mmol/kg gadodiamid (Gd-DTPA-BMA) (Omniscan, GE Healthcare, ABD) kullanıldı. Her üç sekansda b=0 T2 ağırlıklı ve b=1000 difüzyon ağırlıklı görüntülerde ve ADC haritasında lezyon için SGO, KGO ve ADC karşı normal beyin parankimi için SGO ve ADC değerleri elde edildi. Kontrast enjeksiyonu öncesi ve sonrası elde edilen veriler arasındaki farkın istatistiksel anlamını belirlemek için iki yönlü t- testi kullanıldı. Tüm olgularda toplam 88 adet lezyondan ölçüm yapıldı. Lezyonlar radyolojik tanılarına göre beş gruba ayrıldı. Birinci grup 23 tane intraaksiyal kitle, ikinci grup 1 1 ekstraaksiyal kitle, üçüncü grup 19 enfarkt, dördüncü grup 15 adet parankimal kanama, beşinci grup ise 20 tane demyelinizan lezyondan oluşmakta idi. Ayrıca tüm lezyonlar kontrast tutan ve tutmayan; intraaksiyal ve ekstraaksiyal lezyonlar olarak, ve 52 intraaksiyal lezyonlar içerisinde kontrast tutan ve tutmayanlar olmak üzere ayrılarak ek alt gruplar oluşturulmuştur. Grupların hiç birinde SGO ve KGO değerlerinin kontrast öncesi ve sonrası karşılaştırmalarında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. KÖ-KS1 karşılaştırmasında; tüm olgular birlikte değerlendirildiğinde lezyon tarafında ve karşı taraf normal beyin parankiminde, ekstraaksiyal kitlelerde, tüm kontrast tutan lezyonlarda, tüm intraaksiyal lezyonlarda ADC değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş saptandı. KÖ-KS2 karşılaştırmasında ise ADC değerlerinde anlamlı bir düşüş saptanmadı. Bu çalışma ile paramanyetik kontrast madde enjeksiyonu sonrası erken dönemde yapılan D AG' de ADC değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir düşüşün olabileceği ortaya kondu. Bu nedenle, kontrast madde enjeksiyonu sonrası elde edilen DAG'larda ADC ölçümlerinin doğru sonuç vermesi için bu sekansın olabildiğince geç dönemde yapılması gerekmektedir.
