Abstract:
Diabetik koroner arter hastalarında arteryel greft kullanımının prognoza olumlu yönde etki eden avantajları vardır. Bu çalışmanın amacı; diabetik koroner arter hastalarında tam arteryel revaskülarizasyonun etkinliğini ortaya koymaktır. MATERYEL VE METOD: Eylül 2001 ile Kasım 2004 tarihleri arasında 238 ardışık diabetik koroner arter hastasına kardiyopulmoner bypass altında izole KABG yapıldı. Bu hastaların kayıtları retrospektif olarak değerlendirildi. Total arteriyel revaskülarizasyon sol internal torasik arter (LİTA) ve bir ya da iki radial arterin (RA) greft olarak kullanılmasıyla gerçekleştirildi. Total erteryel revaskülarizasyon yapılmayan 147 hastanın (Grup I) erken dönem sonuçları, TAR yapılan 91 hastanın (Grup II) sonuçlarıyla karşılaştırıldı. BULGULAR: Demografik veriler her iki gruptaki hastalarda da benzerlik gösteriyordu. Ortalama distal anastomoz sayısı iki grup arasında farklı değildi. (3.14 ± 0.9 ve 3.19 ± 0.9). LITA greft kullanımı oranı iki grupta da benzerdi (%98,9 ve %96,6) fakat RA greft kullanım oranı grup II'de anlamlı oranda yüksekti. (%33 ve %99). Bilateral RA kullanım oranı Grup 2'de %56 idi. Operatif mortalite yönünden iki grup arasında önemli bir fark yoktu (%1,4 ve %1,1). Postoperatif İABP kullanımı (%4 ve %3), inme oranı (%1.1 ve %2,1), kanama için reoperasyon (%2 ve %4) ve derin sternal enfeksiyon oranı (1% ve 1,1%) idi. Postoperatif ilk 48 saat inotropik destek ihtiyacı Grup 1'de yüksekti (p<0,05). Hastane kalış süresi iki grup arasında farklı değildi fakat yoğun bakım kalış süresi Grup 1'de, Grup 2'ye oranla daha yüksekti. 27 SONUÇLAR ve TARTIŞMA: Bu sonuçlar diabetikler'de LITA ve tek ya da iki taraflı RA greft kullanılarak tam arteryel revaskülarizasyon uygulanmasının güvenilir olabileceğini göstermektedir.
