Abstract:
Bu çalışma, ekokardiyografi ile DKH tanısı konulan yenidoğan vakalarının sıklığı, DKH'nın tanı dağılımının saptanması, yenidoğan dönemindeki prognozlarının belirlenmesi, DKH'na ilişkin klinik bulguların ve etiyolojiye ait bazı risk faktörlerinin araştırılması amacıyla planlandı. Gereç ve yöntem: nönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Pediatrik Kardiyoloji Bilim Dalı tarafından 1 Mart 2000-1 Temmuz 2005 tarihleri arasında pediatrik kardiyolog tarafından kardiyak değerlendirilmesi ve ekokardiyografisi yapılmış term yenidoğanların dosyalarının retrospektif değerlendirilmesi yapıldı. Prematüreler çalışmaya alınmadı. Vakalara DKH tanısı fizik muayene ve ekokardiyografi ile kondu. Bulgular: Yenidoğan döneminde çeşitli nedenlerle kardiyolojik değerlendirme ve ekokardiyografisi yapılan 277 term yenidoğanın 166'sında DKH saptandı. DKH'lı yenidoğanlarda kız/erkek oranı anlamlı farklılık göstermedi. Vakaların %79,6'sında siyanotik olmayan, %20,4'ünde siyanotik DKH saptandı. En sık %27,7 ile VSD tespit edildi. Bunu %21,7 ile PDA ve %17,5 ile ASD izliyordu. Kalan bozukluklar %7,8 BAT, %6,02 AK, %4,8 kompleks siyanotik DKH, %3,6 TOF, %2,4 AD, %8,4 ile diğer bozukluklardı. En sık tesbit edilen fizik muayene bulgusu üfürüm duyulmasıydı. Siyanoz ve takipne ikinci ve üçüncü sırada yer alıyordu. DKH vakalarının %4,2'sinde Down Sendromu, %3'ünde ise (Smith-Lemli Opitz, Turner, Trizomi 13, Trizomi 18 ve Wolf send.) diğer sendromlar saptandı. 69 Vakaların %12,7'sinde ekstrakardiyak anomaliler vardı. En sık ekstrakardiyak anomali %61,9 ile gastrointestinal sistemde saptandı. DKH vakalarının %13,3'ü ileri tetkik ve tedavi için başka merkeze sevk edildi. Sevk edilen vakaların çoğunda siyanotik DKH mevcuttu. DKH saptanan vakaların %1,8'i yenidoğan döneminde izlem sırasında eksitus oldu. DKH' nın etiyolojisine yönelik risk faktörlerinin dağılımı nönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları sağlam çocuk polikliniğinde takipli 151 sağlıklı term yenidoğan bebekten oluşan kontrol grubunun sonuçlarıyla karşılaştırıldı. Elde edilen sonuçlar şöyle sıralanabilir: DKH'lı ve kontrol grubundaki vakalarda anne yaşı, akraba evliliği, aile öyküsünde DKH, önceki gebeliklerde ölü doğum ve abortus, gebelikte enfeksiyon geçirme öyküsü açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. DKH olan vakaların prenatal öyküsünda gestasyonel diyabetes mellitus ve preeklampsi görülme oranı istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksekti. DKH olan vakalar ile kontrol grubundaki vakalar arasında gebelikte ilaç kullanım oranı açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. Antidiyabetik ve analjezik kullanımı DKH olan vakalarda, Fe ve polivitamin kullanımı ise kontrol grubunda daha yüksekti. Sonuç: Normal populasyonda yaklaşık 1000 canlı doğumda 8-12 oranında görülen doğuştan kalp hastalıklarının yenidoğan döneminde tanınması, hayat kurtarıcı girişimlerin erken yapılmasına ve böylece mortalite ve morbiditede belirgin azalmaya yol açacaktır.
