Vergi idarelerinin dar mükelleflere ya da yurtdışında gelir elde eden
tam mükelleflere ulusal vergi yasalarını uygulama kapasitesi, ülke
sınırlarının ötesindeki bilgilere ulaşılabilmesine bağlıdır. Birçok ülke
idaresi çeşitli yasal düzenlemelerle vergisel bilgiye ulaşmasını sağlayacak
geniş yetkilerle donatılmıştır. Türk vergi idaresi de bu idareler arasındadır.
Ancak sınıraşan kişi, varlık ya da işlemler söz konusu olduğunda vergi
idarelerinin söz konusu yetkileri gücünü kaybetmektedir. Çünkü elde
etmek istedikleri sınırlarının dışındaki vergisel bilgiler, kendileri için
doğrudan ulaşılabilir değildir. Devletler, bu bilgileri kendilerine
sağlayabilecek yabancı aktörler karşısındaki güçlerinin hukuki ve pratik
sınırlarını kabul etmeye mecburdur. Bu durum, çokuluslu ve değişken
sermaye ve emek hareketlerine kendi vergi yasalarını uygulayabilmeleri
için, vergi idarelerinin diğer ülke vergi idareleri ile işbirliğine gitmesini ve
ulusötesi kuruluşlar ve ağlar oluşturmak için çalışmalar yapmasını
kaçınılmaz kılmaktadır. Bu makalede ulusötesi vergisel idari işbirliği
çalışmalarının son çıktısı olan otomatik bilgi değişimi standardı ele
alınacaktır. Makalenin amacı Türkiye’nin yeni uluslararası standarda
uyumunu değerlendirmektir.
The capacity of tax administration to enforce national tax laws in
respect of limited liable taxpayers or full liable taxpayers having foreign
income is associated to access beyond borders. Many countries’ tax
administrations are equipped with broad powers to ensure access to tax
information by various regulations. The Turkish tax administration is also
among these administrations. However, the tax administrations lose those
powers in the case of labour, assests or transactions are across borders.
Because the information they want to access is not directly available to
them. Governments must contend with legal and practical limits on their
powers over against foreign actors who will provide the information.
Therefore national tax administrations must cooperate with administrators
from other countries and work to build transnational institutions and
networks that give them capacity to access cross-border tax information.
This article discusses automatic exchange of information standard, the last
output of transnational tax administrative cooperation. The purpose of
this paper is to examine the compliance of Turkey with the new standard.
