Amaç: Diyabet (DM) ve hipertansiyon (HT) ve gibi sistemik hastalıklar Willis Poligonu (WP)'ndaki damarları olumsuz etkileyebilir ve klinikte inme gibi önemli hastalıklara sebep olabilir. Bu çalışmada DM'li ve HT hastalarında WP'yi oluşturan damarların morfometrik özelliklerinin incelenmesi ve sağlıklı bireylerin WP'yi oluşturan damar ölçümleriyle karşılaştırılması amaçlandı. Materyal ve metot: Çalışmamıza 168 (65 kadın, 103 erkek) bireyin Bilgisayarlı Tomografik Anjiografi (BTA) görüntüsü retrospektif olarak ölçüldü. Çalışmaya dahil edilen bireyler tanıya göre dört gruba ayrıldı. Grup 1 (41 kişi) HT tanısı alanlar, Grup 2 (44 kişi) DM tanısı alanlar, Grup 3 (43 kişi) DM ve HT tanısı alanlar ve Grup 4 (44 kişi) kontrol grubu bireylerden oluşmaktaydı. WP'yi oluşturan damarların çap ve uzunluk ve varyasyonları dahil edildi. Bulgular: Çalışmamızda kadınların yaş ortalaması 57 ± 1.1 yaş, erkeklerin yaş ortalaması 59 ± 0.7 yaş olarak belirlendi. Bireylerin % 86'sında yetişkin, %14' ünde ise fetal konfigürasyon vardı. Fetal konfigürasyon (% 27) ile en çok Grup 2'de görüldü. En sık görülen varyasyon %36 ile aplazi olarak belirlendi. Aplazi görülme yüzdesinin en sık görüldüğü damar a. communicans posterior (AComP) idi. WP'na ait damarlardan sağ a. cerebri anterior (ACA) A1 segmentinin çapı, sağ a. cerebri posterior (ACP) P1 ve P2 segmentlerinin çapları hem erkeklerde hem kadınlarda tüm gruplarda farklılık göstermiştir. Sonuç: Çalışmamızda en fazla görülen varyasyon olarak AComP aplazisi olduğunu tespit ettik. Ayrıca yaptığımız Post Hoc tablosuna göre tüm gruplarda damar çap ve uzunluk ölçümlerinde en büyük farkın DM ile kontrol grubu arasında olduğunu belirledik. Anahtar Kelimeler: Bilgisayarlı Tomografik Anjiografi, willis poligonu, aplazi, hipertansiyon, diyabet
Aim: Systemic diseases such as diabetes (DM) and hypertension (HT) and such can negatively affect the vessels in the Willis Polygon (WP) and may cause important diseases such as stroke in the clinic. It was aimed to examine the morphometric properties of the vessels mentioned above WP in these DM and HT patients and to compare the WP of healthy individuals with the above mentioned vessel measurements. Materyals And Methods: Computed Tomographic Angiography (CTA) equity of 168 (65 women, 103 men) individuals in our study was measured retrospectively. The individuals included in the study were divided into four groups according to the diagnosis. Group 1 (41 people) consisted of patients with the diagnosis of HT, Group 2 (44 people) with DM diagnosis, Group 3 (43 people) with DM and HT diagnosis, and Group 4 (44 people) with the control group. Diameters and lengths and variations of the vessels scanned in WP were included. Results: In our study, the mean age of women was 57 ± 1.1 years, and the average age of men was 59 ± 0.7 years. 86% of the individuals had adult configuration and 14% had fetal configuration. With fetal configuration (27%), it was mostly seen in Group 2. The most common variation was aplasia (36%). The vessel with the highest incidence of aplasia a. communicans posterior (AComP). From the vessels of WP, right a. cerebri anterior (ACA) diameter of segment A1, right a. the diameters of the cerebri posterior (ACP) P1 and P2 segments differed in both males and females in all groups. Conclusion: We found that the most common variation in our study was AComP aplasia. In addition, according to the Post Hoc table we made, we determined that the greatest difference in vessel diameter and length measurements in all groups was between DM and control group. Keywords: Computed Tomographic Angiography, willis polygon, aplasia, hypertension, diabetes.
