Algılanan Sosyal Destek ve Dindarlık Düzeyinin Psikolojik Semptomlar Üzerindeki Etkisi

Abstract

Öz Mevcut çalışmada algılanan sosyal destek ve dindarlık düzeyi ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi Dicle Üniversitesi ve Fırat Üniversitesi’nde okumakta olan 250 (155 kadın / 95 erkek) üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formu, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, Dindarlık Ölçeği ve Kısa Semptom Envanteri kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, elde edilen veriler, T-Test, Pearson Korelasyon Katsayısı ve Çoklu Regresyon Analizi yöntemleriyle analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, kadın katılımcıların erkek katılımcılara göre anksiyete, depresyon ve somatizasyon düzeylerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Algılanan sosyal destek ve psikolojik belirtiler arasındaki ilişkiler açısından; aileden algılanan sosyal desteğin en önemli sosyal destek kaynağı olduğu, aileden algılanan sosyal destek düzeyi ve özel bir insandan algılanan sosyal destek ile depresyon, anksiyete, olumsuz benlik, somatizayon, hostilite düzeyleri arasında negatif yönlü bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Arkadaştan algılanan sosyal destek düzeyi ile depresyon ve olumsuz benlik düzeyleri arasında negatif yönlü bir ilişki olduğu, bunun yanı sıra, aileden algılanan sosyal desteğin, depresyon, anksiyete, olumsuz benlik, somatizasyon ve hostilite düzeylerinin en önemli yordayıcıları arasında olduğu belirlenmiştir. Özel bir insandan algılanan sosyal desteğin ise, anksiyete ve depresyon düzeyinin yordayıcılarından olduğu görülmüştür. Dindarlık düzeyi ile psikolojik belirti düzeyi arasında ise herhangi bir ilişki bulunamamıştır. Elde edilen sonuçlar ilgili alanyazın ışığı altında tartışılmaya çalışılmıştır.