İki farklı preparasyon ve yapım tekniğiyle hazırlanan porselen laminate veneer (PLV) restorasyonların simantasyon öncesi ve simantasyon sonrası kenar, basamak ve iç uyumlarının değerlendirilmesi ve kırılma dayanımlarının belirlenmesidir. Materyal ve metot: Çalışmada 72 adet üst 1.keser diş kullanıldı. PLV'lerin hazırlanmasında 2 farklı preparasyon (bevel ve overlap) ve yapım tekniği (Cerec ve ısı-press tekniği) kullanıldı. Restorasyonların uyumları, simantasyon öncesi ve iki farklı yapıştırma materyali ile simantasyondan sonrası Mikro-BT tekniği ile değerlendirildi. Daha sonra, simante edilen örneklere kırma testi uygulandı. Bulgular: Isı-press tekniğiyle üretilen PLV'lerin kenar aralığı değerleri Cerec ile elde edilenlere göre daha yüksek bulunmuştur. En düşük kenar uyumu değerlerini simantasyon öncesi CB (Cerec-Bevel) grubu gösterirken, en yüksek değerleri EO (Empress-Overlap) grubu göstermiştir. Simantasyon sonrasında EOV (Empress-Overlap-Variolink) grubu hariç tüm gruplarda kenar aralığı değerlerinde artış saptanmıştır. 8 grubun kırılma dayanımları arasında fark bulunmamıştır. Siman tiplerine göre ayrı ayrı değerlendirildiğinde Clearfil Esthetic EX grupları arasında fark bulunmazken, Variolink Veneer gruplarında bevel preparasyon tasarımıyla hazırlanan gruplar daha başarılı bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızda Cerec tekniği, ısı ve press tekniğine göre daha iyi sonuç verdiğinden klinik olarak PLV restorasyon yapımında tercih edilebilir. Overlep preparasyon tipi, simantasyon öncesi daha yüksek değer verirken simantasyon sonrası elde edilen değerler bevel preparasyon dizaynı ile aynıdır. Her iki tip preperasyon tekniği de klinik olarak tavsiye edilebilir. Cerec PC feldspatik seramik bloklar da klinik olarak PLV yapımında güvenle kullanılabilir.
Determining marginal fit of PLV's prepared with two different preparation and manufacture technique before and after cementation, and evaluating fracture strength. Material and method: 72 maxillary 1. incisor teeth were used in this study. Two different PLV preparation design (bevel and overlap) and two PLV production technique (Cerec and heat-press technique) were used. The fit of restorations evaluated with μCT technique before cementation and after cementation with two types of resin cement (Variolink Veneer and Clearfil Esthetic Cement EX). Then, cemented samples were applied fracture test. Results: The marginal fit values of PLVs produced by IPS Empress Esthetic were found higher than produced by Cerec. Before cementation the lowest marginal fit values were shown by CB group and the highest values were shown by EO group. After cementation except EOV group at all groups were shown increase in marginal gap values. There was no significant difference between fracture strengths of 8 gruops. When the groups evalueted according to cement type, there wasn't any significant difference between Clearfil Esthetic EX groups, but in Variolink Veneer groups the groups with bevel preparation design were more successful. Conclusion: In our study, Cerec technique, according to the heat-press technique is preferrable, because it gives better results. While overlap preparation type gave higher values before cementation, the values obtained after cementation is identical to the bevel preparation design. Both types of preparation techniques may also be clinically recommended. Clinically Cerec PC feldspathic blocks can be used safely in PLV production.
