Araştırma Tip 2 diyabetli hastalarda diyabet belirtilerinin uyku kalitesine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Materyal ve Metot: Araştırma ilişkisel tanımlayıcı olarak, Temmuz 2015-Temmuz 2016 tarihleri arasında yürütüldü. Araştırmanın evrenini İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Endokrin kliniğinde yatmakta olan 783 yetişkin Tip 2 diyabet hastası oluşturdu. Örneklemi ise bu hastalar arasından olasılıksız rastlantısal örnekleme yöntemiyle seçilen, evreni bilinen örneklem büyüklüğü formülüne göre hesaplanmış 256 hasta oluşturdu. Verilerin toplanmasında Katılımcı Tanıtım Anketi, Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği ve Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi kullanıldı. Verilerin istatistiksel değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, bağımsız gruplarda t testi, Kruskall Wallis, ANOVA ve Korelasyon analizi kullanıldı. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan hastaların çoğunun kadın, evli, okur-yazar değil, çalışmayan, başka kronik hastalığı olan, insülin kullanan, evde kan şekeri ölçümü yapan ve obez olduğu belirlendi. Diyabetli hastaların yaş ortalaması %57.55±12.5, tanı süresi 11.17±7.23 yıl idi. Hastaların Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği'nden aldıkları toplam puan ortalaması 2.12±1.05 bulundu. Hastaların %86.3'ünün kötü uyku kalitesine sahip olduğu belirlenirken, Pittsburgh Uyku Kalite İndeksi toplam puan ortalamasının 10.71±4.08 olduğu belirlendi. Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği'nin tüm alt boyutları ile Pittsburgh Uyku Kalite İndeksi toplam puanı arasında istatiksel olarak pozitif yönde önemli bir ilişki saptandı (p<0.05). Sonuç: Diyabet belirtileri ile uyku kalitesi arasında negatif yönde bir ilişki olduğu, diyabet belirtilerinin görülme sıklığı arttıkça uyku kalitesinin azaldığı belirlendi.
The aim of descriptive study is to determine effect of diabetes symptoms on sleep quality of patients with type 2 diabetes. Material and Method: The correlational descriptive study was done between June, 2015 and July, 2016. The study universe consisted in 783 adult patients with type 2 diabetes who were hospitalized in the İnönü University Turgut Özal Medical Center Endocrine Department. The sample group consisted of selected with random sampling 256 patients who stayed in this clinic. The number is calculated according to a formula applicable to a known study universe. Tools for data collection were a personal identification form, the Diabetes Symptoms Checklist Scale and The Pittsburgh Sleep Quality Index. Data were evaluated with absolute numbers, percentage, average, independent groups t test, the Kruskal-Wallis, Analysis of Variance and Pearson Correlation test. Results: This research found that most of the patients were female, married, illiterate, unemployed, with a disease, using insulin, measuring blood sugar at home and obese. It was determined that the average age of patients with diabetes %57.55±12.5 and diagnosis time 11.17 ± 7.23. The Diabetes Symptoms Checklist Scale total mean score a was found 2.12±1.05. The total mean score of The Pittsburgh Sleep Quality Index was 10.71±4.08 and %86.3 of patients had poor sleep quality. Between all subscales of the Diabetes Symptoms Checklist Scale and the Pittsburgh Sleep Quality Index total score statistically significant relationship was found (p<0.05). Conclusion: It was determined that a negative relationship between sleep quality and symptoms of diabetes and increased symptoms of diabetes decreased in sleep quality.
