Klinik Eğitimin Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Empati Düzeyine Etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, tıp fakültesi öğrencilerinde, hasta-hekim ilişkisinin temel öğelerinden biri olan empati becerisini, standart bir empati beceri ölçeği kullanarak, belirlemek ve klinik eğitimin bu beceriyi dolaylı olarak ne şekilde ve ne ölçüde etkilediğini saptamaktır.

Yöntem: Araştırmamız Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi dördüncü sınıfındaki 48 öğrenci üzerinde yürütülmüştür. Veri toplama aracı olarak Üstün Dökmen tarafından geliştirilen Empati Beceri Ölçeği (EBÖ) B formu kullanılmıştır. Ölçek klinikte eğitim alınmaya başlanan dördüncü sınıfın dönem başında ve sonunda uygulanmıştır. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında frekans ve ortalama üzerinden değerlendirilmiş, grup karşılaştırmalarında ki kare ve student t testi kullanılmıştır.

Sonuçlar: Katılımcıların dönem başındaki EBÖ puan ortalaması (138.83) ile dönem sonundaki (138.38) arasında istatistik olarak anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır (p>.05). Ölçeği oluşturan problemler arası karşılaştırma yapıldığında dönem başında ve sonunda puan ortalaması sıralamasında değişiklik olduğu görülmektedir.

Tartışma: Katılımcıların EBÖ puan ortalamaları, literatürde yer alan çalışan hekimlerin ortalamalarına yakın olduğu saptanmış ve aldıkları klinik eğitimin EBÖ ortalaması üzerinde bir etkisinin bulunmadığı çıkarımı yapılmıştır.

The purpose of this study is to determine the empathy skill (which is one of the main issues of patient-doctor relationship) in medical school students by using a standard empathy skill scale and to determine in what aspect does clinical education effect this skill indirectly.

Methods: Our research was conducted on 48 students in 4th grade of Mersin University Medical School. Empathy skill scale ESS-B form which was developed by Üstün Dökmen was used to collect data. The scale was applied in the term beginning and end of the 4th grade. The collected data was evaluated in terms of frequency and average. Chi square and student t test was used in group comparisons.

Results: While the ESS-B point average of the participants at the beginning of the term was 138.83 and at the end of the term was 138.38. There is no significant difference between these two averages (p>.05). When the problems forming the scale were compared, it seems there are differences in point average order between term beginning and term end.

Discussion: It was determined that the ESS-B point averages of the participants are close to the doctors in general and it was concluded that the clinical education has no effect on ESS average.