Amaç: Çalışmamızın amacı pemetrexed’in karaciğer üzerindeki olası zararlı
etkilerini ve chrysin’in karaciğer toksisitesine karşı koruyucu rolünü araştırmaktır.
Materyal ve Metot: Çalışmada Sprague-Dawley cinsi 50 adet sıçan kullanıldı.
Grup I kontrol grubu olarak kullanıldı. Grup II’ye p.o. mısır yağı (chrysin çözücüsü)
(5mg/kg/gün, 28 gün boyunca), grup III’e i.p. PMTX (1mg/kg/hafta, 4 hafta boyunca),
grup IV’e p.o. chrysin (50 mg/kg/gün, 28 gün boyunca), grup V’e i.p. PMTX
(1mg/kg/hafta, 4 hafta boyunca) + chrysin (50 mg/kg/gün, 28 gün boyunca) uygulandı.
Tüm sıçanlar 28. günün sonunda kan ve karaciğer dokuları alındıktan sonra sakrifiye
edildi. Serum örneklerinden AST ve ALT seviyeleri ölçüldü. Karaciğer dokusundan
SOD, MDA, TAS ve TOS düzeyleri ölçüldü. Histolojik olarak hematoksilen-eozin,
immünohistokimyasal olarakta kaspaz-3 ve TNF-alfa’ya yönelik boyamalar yapıldı.
Bulgular: Grupların AST ve ALT düzeylerinin, PMTX grubunda diğer gruplara
göre anlamlı şekilde yüksek olduğu tespit edildi (p<0.005). MDA düzeyleri
karşılaştırıldığında PMTX grubunda, kontrol, sham ve CHR gruplarına göre anlamlı
düzeyde arttığı (p<0.05), SOD enzim aktivitesi karşılaştırıldığında ise PMTX grubunda
diğer gruplara göre anlamlı düzeyde azaldığı tespit edildi (p<0.05). Karaciğer
dokusunda TAS düzeyleri incelendiğinde, PMTX grubunda kontrol, sham ve CHR
gruplarına göre anlamlı derece düşük bulundu. TOS düzeyleri PMTX grubunda diğer
gruplara göre artmakla beraber istatistiksel olarak anlamlı değildi. Gruplar arasında
histopatolojik olarak anlamlı fark oluşmadı. Pemetrexed uygulamasının kaspaz-3 ve
TNF-α immünreaktivitesini artırdığı ve bu artışın, diğer gruplar ile karşılaştırıldığında
istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p<0.01). PMTX+CHR grubunda hem
kaspaz-3 hem de TNF-α immünreaktivitesinde belirgin bir azalma izlendi (p<0.001).
Sonuç: Çalışmamızda chrysin’in pemetrexed kaynaklı karaciğer toksisitesinde
antioksidan etki yoluyla dokuları hasara karşı koruduğu tespit edildi.
Aim: The aim of our study is to investigate the possible harmful effects of
pemetrexed on rat liver and the protective role of chrysin against it.
Material and Method: In this study 50 male Spraque-Dawley rats were used.
Group I was used a control group. Group II received a p.o. corn oil (chrysin solvent) (5
mg/kg/day for 28 days), group III received an i.p. PMTX (1 mg/kg/week for 4 weeks),
group IV received a p.o. chrysin (50 mg/kg/day for 28 days), and group V received an
i.p. PMTX (1 mg/kg/week for 4 weeks) + chrysin (50 mg/kg/day). After collecting
blood and liver tissues, all rats were slaughtered at the conclusion of the 28th day.
Serum samples were used to determine the levels of AST and ALT. The levels of SOD,
MDA, TAS, and TOS in liver tissue were measured. Hematoxylin and eosin staining
were used histologically, as well as caspase-3 and TNF-alpha immunohistochemistry.
Results: AST and ALT levels of the groups, PMTX group were detected
significantly increased when compared to other groups (p<0.005). When MDA levels
were compared, the PMTX group increased significantly (p<0.005) compared to the
control, sham, and CHR groups, whereas SOD enzyme activity was found to be
significantly lower in the PMTX group compared to the other groups (p<0.005). TAS
levels in liver tissue were examined to be considerably lower in the PMTX group than
in the control, sham, and CHR groups (p<0.005). Although TOS levels in the PMTX
group were higher than in the other groups, the difference was not statistically
significant. There was no histopathologically significant difference between the groups.
Pemetrexed treatment was found to enhance caspase-3 and TNF- immunoreactivity,
which was statistically significant when compared to other groups (p<0.01). In the
PMTX+CHR group, immunoreactivity to caspase-3 and TNF- was significantly reduced
(p<0.001).
Conclusion: In our study, it was determined that chrysin protects tissues against
damage in pemetrexed-induced liver toxicity by acting as an antioxidant.
