İletişim teknolojilerindeki gelişmeye paralel şekilde kamuoyunda çevrimiçigüvenliğe ilişkin kaygılar artmıştır. Siber güvenliğe ilişkin en önemli sorunlardan birisi yalnızca okul çocuklarını değil, farklı profilden bireyleri de etkileyensiber zorbalıktır. Siber zorbalığın depresyon, anksiyete ve hatta intihar gibi ağırneticelere yol açtığı belirtilmektedir. Dünya genelindeki şoke edici çeşitli siberzorbalık vakaları, siber zorbalığın cezalandırılıp cezalandırılmaması gerektiğineyönelik tartışmaları ateşlemiştir. Siber zorbalığın cezalandırılması bakımındaniki temel yaklaşım önerilmektedir. Doktrindeki bir görüşe göre, siber zorbalığailişkin bağımsız bir suç tipinin kabulü gerekmektedir. Aksi görüşe göre, mevcutcezai normları modernize ederek uygulamak sorunun çözümünde yeterlidir.Bu çalışma, anılan iki yaklaşımı irdelemek ve Türk Ceza Kanunu ışığında birsonuca ulaşmak amacı taşımaktadır.
There is growing public concern about online safety in parallel with the rapid development of telecommunication technologies. One of the most considerable issues regarding cyber safety is cyberbullying which affects not only school children but also people from different backgrounds. It has been stressed that cyberbullying may result in severe consequences such as depression, anxiety and even suicide. Some of the highly disturbing cyberbullying incidents around the world have given rise to discussion whether cyberbullying should be criminalised or not. In terms of criminalising cyberbullying, two main approaches have been proposed. According to an opinion, a new type of cyberbullying crime is necessary to fight cyberbullying. The opponent’s idea is that modernising existing criminal law norms is an adequate solution to the problem. This paper aims to review these two arguments and arrive at a conclusion in the light of Turkish Criminal Code.
