Özet:
Türk vergi sisteminde beyan esasının geçerli olması, piyasada gerçekleşen işlemlerin belgelerle kayıt altına alınmasını yasal bir zorunluluk haline getirmiştir. Vergi Usul Kanunu’nda hüküm altına alınan fatura, gider pusulası, serbest meslek makbuzu, müstahsil makbuzu gibi belgelerin oluşturduğu maddi delil sisteminin en önemli aktörünün fatura olduğu tartışmasızdır. Çünkü, fatura hem ticari faaliyetin hem sınai faaliyetin hem de zirai faaliyetin kayıt altına alınmasında kullanılan ortak bir belgedir. Ticari yaşamın temel belgesi olan fatura, vergilendirme sahasında, ticari kazancın elde edilip edilmediğinin ya da hangi miktarlarda elde edildiğinin ispatlanmasında güçlü bir maddi delil olarak kullanılmaktadır. Öte yandan, fatura başta ticaret ve borçlar hukuku olmak üzere özel hukuk alanında da önemli sonuçlar doğurmaktadır.
