Amaç: Bu tez çalışmasının amacı, farklı açıda üç estetik abutment materyalinin titanyum taban ve monolitik zirkonya kronlar ile bağlanma dayanımının değerlendirilmesidir. Materyal ve Metot: PVDF abutmentlar, üretici firmadan prefabrike olarak temin edilirken, zirkonya ve PEEK kopingler CAD/CAM sistemi ile üretildi (n=12). Kopinglerin ve titanyum tabanların bağlanma yüzeyine alumina ile kumlama, metal primer uygulandı. Simantasyon, self-cure siman ile gerçekleştirildi. Her abutmenta, monolitik zirkonyadan kronlar üretildi (n=72). Bağlanma yüzeylerinin kumlanmasının ardından kronlar simante edildi. Çekme testlerinin ardından veriler, Kruskal Wallis ve Mann Whitney U testleriyle analiz edildi. Bulgular: Abutmentların kronlarla bağlanma dayanımının değerlendirilmesinde gruplar arası karşılaştırmada, 0° açılı abutmentlarda materyaller arasında anlamlı farklılık bulunmadı (p>0.05). 15° açılı abutmentlarda en yüksek bağlanma dayanımı, zirkonya abutmentlarda bulundu (p<0.05). Yapılan grup içi değerlendirmelerde, zirkonya grubunda 15° açılı abutmentların bağlanma dayanım değerleri, PEEK ve PVDF abutmentlara göre daha yüksek bulundu (p<0.05). Abutmentların titanyum tabanla bağlanma dayanımının değerlendirilmesinde, PVDF abutmentların bağlanma dayanım değeri en yükek, PEEK abutmentların ise en düşük olarak tespit edildi (p<0.05). Sonuç: Monolitik zirkonya kronların bağlanma dayanımları, rutin kullanılan restorasyonlardan daha düşük bulundu. Zirkonya abutmentların titanyum taban ile bağlanma dayanımları, kabul edilebilir değerlerdeyken PEEK abutmentların titanyum taban ile bağlanma dayanımlarının geliştirilmesi için çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Abutment, bağlanma dayanımı, monolitik zirkonya, PEEK, PVDF, zirkonya.
Aim: The aim of this thesis is to evaluate the bond strength of three aesthetic abutment materials at different angulations with ti-base and monolithic zirconia crowns. Materials and Method: PVDF abutments were obtained prefabrically, zirconia and PEEK copings were manufactured by CAD/CAM system (n=12). Bonding surfaces of the copings and ti-bases were sandblasted with alumina and then metal primer was applied. Self-cure cement was used for cementation of copings to the ti-base. Monolithic zirconia crowns were produced for each abutment (n=72). The bonding surface of the crowns was air-abraded and crowns were cemented with self-adhesive cement. Data were analyzed by Kruskal-Wallis and Mann-Whitney-U tests after tensile bond strength tests. Results: No significant difference was found between abutments at 0° angulation, in the bond strength of abutment-crown interface, in comparison between groups (p>0.05). Regarding 15° angulated abutments, the highest bond strength value was found in zirconia abutments (p>0.05). In the evaluation of bond strength of abutments to crowns, bond strength of 15° angulated abutments of zirconia group were higher than PEEK and PVDF abutments (p<0.05). In the evaluation of bond strength of abutments to ti-base, PVDF abutments was highest and the PEEK abutments were the lowest (p <0.05). Conclusion: Bond strength of monolithic zirconia crowns were lower than the restorations used in routine clinical practice. While bond strength of zirconia and PVDF abutments were acceptable, further studies are necessary to improve the bond strength of PEEK abutments. KeyWords: Abutment, bond strength, monolithic zirconium, PEEK, PVDF, zirconia.
