Dolgu, üzerine uygulanan kuvvet sonucu deforme olmuş veya yapısında barındırdığı çürük nedeniyle işlevini kaybetmiş ya da kaybetmek üzere olan dişe normal fonksiyonunu ve görünümü kazandırma yöntemidir. Ortaya çıkış amacı olarak işlevini yitirmiş bir dişe normal fonksiyonunu ve görünümünü sağlamak olan dolgular günümüzde estetik kaygılar başta olmak üzere farklı amaçlar içinde kullanılmaya başlanmıştır. Malzeme biliminin tarih boyunca gelişmesiyle dolgu malzemelerinde sürekli olarak bir gelişim ve değişim gözlemlenmiştir. Meydana gelen bu gelişimler sonucunda günümüzde çok sayıda dental dolguların var olduğu bilinmektedir. Günümüzde dental uygulamalarda tercih edilen dolgulardan amalgam ve kompozit dolgular ise içerisinde barındırdıkları avantajlara göre diğer dolgulara oranla daha fazla kullanım alanına sahiptirler. Günümüzde yaygın olarak kullanılan kompozit ve amalgam dolgular tezimizin ana konusunu oluşturmaktadır. Tez çalışmamızda mevcut amalgam ve kompozit dolgu malzemelerine ağırlıkça %15, %20 ve %25 oranınca biyouyumluluğa sahip nanopartikül malzeme katılmıştır. Bu malzemelerden biri inorganik yapıya sahip olan titanyum tozu ve diğer nanopartikül malzeme ise Antep fıstığı kabuğu tozu olarak belirlenmiştir. Destekleyici olarak amalgam ve kompozit dolgulara katılan bu nanopartikül malzemelerin dolguların mekanik özelliklerine etkileri incelenmiştir.
Filling is a method of restoring normal function and appearance to a tooth that has been deformed as a result of the force applied on it, or has lost its function due to the caries it contains in its structure, or is about to lose it. Fillings, the purpose of which is to provide the normal function and appearance of a tooth that has lost its function, have started to be used for different purposes today, especially for aesthetic concerns. With the development of materials science throughout history, a continuous development and change has been observed in filling materials. As a result of these developments, it is known that there are many dental fillings today. Amalgam and composite fillings, which are the preferred fillings in dental applications today, have more usage areas compared to other fillings according to the advantages they contain. Composite and amalgam fillings, which are widely used today, constitute the main topic of our thesis. In our thesis study, nanoparticle materials with biocompatibility of 15%, 20% and 25% by weight were added to the existing amalgam and composite filling materials. One of these materials is titanium powder, which has an inorganic structure, and the other nanoparticle material is determined as Pistachio shell peanut powder. The effects of these nanoparticle materials, which are added to amalgam and composite fillings as a support, on the mechanical properties of the fillings have been studied.
