Adrenomedullin ve metile adrenomedullin uygulamasının bazı endojen anjiogenik ve biyokimyasal faktörler üzerine etkilerinin araştırılması

Abstract

Adrenomedullin orijinal olarak insan feokromasitomasından izole edilmiş etkin bir hipotansif ve vazodilatör peptittir. Son zamanlarda araştırıcılar AdM'in anjiojenik bir faktör olarak da görev yapabileceğini önermişlerdir. Protein sentezi sonrası proteinlerin ve nükleik asit gibi önemli biyolojik moleküllerin fonksiyonel hale gelmesinde fosforillenme ve metillenme gibi reaksiyonlar önemli derecede rol oynamaktadır. Bu çalışmada, laboratuar koşullarında ve stres koşullarında AdM'in anjiojenik etkilerinin araştırılmasıyla birlikte metile adrenomedullinin anjiojenez üzerinde olası etkileri ile antioksidan enzim aktiviteleri gibi bazı biyokimyasal parametreler üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışmada İnönü Üniversitesi, Deney Hayvanları Merkezinde üretilen 36 adet erkek Wistar sıçanı 1- Kontrol Grubu 2- Stres grubu 3- AdM Uygulama Grubu 4- Met-AdM Uygulama grubu 5- Stres+AdM uygulama grubu 6- Stres+met-AdM uygulama grubu olacak şekilde 6 gruba ayrılmıştır. AdM ve met- AdM uygulamaları 2000 ng/kg olarak i.p olarak günde bir kez olmak üzere 1 hafta süre ile yapılmıştır. Soğuk stresi uygulaması ise, hayvanlar bir hafta süre ile +10 °C 'de soğuğa maruz bırakılarak yapıldı. Sıçanların dokularında katalaz (CAT), süperoksit dismutaz (SOD), glutatyon peroksidaz (GSH-PX) ve matriks metalloproteinaz (MMP-2) enzim aktiviteleri ile Nitrik oksit (NO), vasküler endoteliyal büyüme faktörü (VEGF), tümör nekrozis faktör-? (TNF-?) ve İnterlökin-6 (IL-6) düzeyleri tespit edildi. Karaciğer, akciğer, böbrek ve kalp dokularında toplam RNA miktarları tayin edildi. Sonuç olarak, stresle birlikte AdM uygulaması yapılan gruplarda, AdM'nin tüm dokularda bazı antioksidan enzim aktiviteleri üzerinde telafi edici etkisinin olabileceği sonucuna varılmıştır. Stresle birlikte met-AdM uygulaması yapılan gruplarda, met-AdM'nin kalp hariç diğer dokularda bazı antioksidan enzim aktiviteleri üzerinde telafi edici etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Stresle birlikte AdM uygulandığında, AdM anjiojenik faktörlerden NO ve VEGF'nin düzeylerini arttırmıştır. Buna karşın anjiojenik faktörler, IL-6, TNF-? seviyeleri ile MMP-2 aktivitesi üzerine etkisinin dokular arasında farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Stres+met AdM uygulamasının NO ve VEGF üzerine etkisi AdM uygulaması ile benzer sonuçlar gösterirken, IL-6, TNF-? düzeyleri ile MMP-2 aktivitesi üzerine etkisinin dokulara göre farklılık gösterdiği saptanmıştır.

Adrenomedullin is a potent vasodilator and hipotensive peptid that was originally isolated from human pheochromocytoma. There is a lot of evidence that adrenomedullin plays important roles in many biological functions as a otocrine, paracrine and endokrin mediators. Recently, it has reported that Adrenomedullin has an angiogenic property. Most proteins undergo post-translational modifications. These modifications like methylation, phosphorylation are extremely important because they provide important biological molecules become functional. In this study, we investigated the effects of adrenomedullin and methylated adrenomedullin treatment on some endogen angiogenic factors and biochemical changes. Thirty-six male wistar rats were divided into six groups: Control group, Stress group, Adrenomedullin group, methylated adrenomedullin group, stress+adrenomedullin group, stress+ methylated adrenomedullin group. In AdM treated group and met-AdM treated groups, animals received intraperitoneal (i.p) injection of AdM and met-AdM (2000ng/kg body weight) once a day during a week. Stress group animals were exposed +10 °C cold during a week. The activities of catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GSH-PX) and matrix metalloproteinase (MMP-2) enzymes activities and nitric okside (NO), vascular endothelial growth factor (VEGF), tumor necrosis factor-? (TNF- ?) and interleukin-6 (IL-6) levels were determined in the tissues of rats. Total RNA levels were determined in liver, lung, kidney and heart tissue of rats. In conclusion, the groups treated AdM with stress, there was a compensating effect of AdM on some antioxidant enzymes in all tissues. The groups treated met-AdM with stress, there was a compensating effect of met-AdM on some antioxidant enzymes in all tissues except heart. The AdM and stress application, AdM increases VEGF and NO levels. However, it was determined that effects of AdM on IL-6 and TNF-? levels and MMP-2 activity showed differences in various tissues. Stress+ Met AdM treatment effected NO and VEGF levels paralel with AdM, conclisions but IL-6, TNF-? levels and MMP-2 activity showed differences in various tissues.