Özet:
Bu çalışma Malatya merkezindeki huzurevinde kalan yaşlılarda ve farklı sosyoekonomik seviyedeki kreş ve ilköğretim öğrencilerinde barsak parazitlerinin dağılımım ve paraziter ishallerin en sık etkenlerinden E. histolytica, G intestinalis ve C. parvum için geliştirilen ELIS A kitlerinin değerlendirilmesi amacıyla planlanmıştır. Çeşitli yaş gruplarındaki 233'ü kadın/kız 299'u erkek toplam 532 kişiden dışkı ve selofan bant örnekleri alınmıştır. Dışkı örnekleri nativ-lugol, flotasyon ve sedimantasyon yöntemleriyle incelenmiştir. Ayrıca, ishalli 126 kişiden alman serumlarda E. histolytica antikorları, 92 dışkı örneğinde G. intestinalis ve C. parvum antijenleri, spesifik ticari ELISA kitleri ile araştırılmıştır. İncelenen 532 dışkı örneğinden 287'sinde (%54) bir veya daha fazla barsak paraziti saptanmıştır. Bu örneklerde E. vermicularis %27.9, G. intestinalis %26.2, Entamoeba coli %14.1, Hymenolepis nana %13.6, Iodamoeba bütschlii %9.2, E. histolytica %4.4, Ascaris lumbricoides %1.0, Taenia saginata %1.0 ve Trichuris trichiura %0.8 oranında tespit edilmiştir. Serum alınan 126 kişiden 64'ünde (%50.8) ELISA yöntemi ile E. histolytica 'ya spesifik antikorlar, 92 kişiden alman dışkı örneklerinden 29 'unda (%31.5) G. intestinalis ve 5 'inde (%5.4) C. parvum antijenleri pozitif olarak tespit edilmiştir. Bu parazitlerin yaş, cinsiyet, aile geliri ve okuduğu okulun şehre olan uzaklığına göre dağılımları incelendiğinde: 6-10 yaş grubunda (%22.7), erkeklerde (E/K=1.22), aylık geliri daha az olan ailelerde ve kenar mahalle okulunda okuyan çocuklarda daha sık görüldüğü, ayrıca, sosyo-ekonomik düzeyi düşük okulda okuyan öğrencilerde bir veya daha fazla parazit tespit edilenlerin oranının daha fazla olduğu tespit edilmiştir.
