Amaç: Bu çalışmanın amacı lateral epikondilit tedavisinde iki farklı enerji yoğunluklu RSWT'nin etkinliklerini karşılaştırmaktır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya konservatif tedaviye cevap vermeyen ve en az 6 ay süreyle şikayetleri devam eden 48 lateral epikondilitli hasta dahil edildi. Hastalar rastgele 16 kişilik üç gruba ayrıldı. BTL marka, 6000 SWT Topline model RSWT cihazı ve ekipmanları ile bir haftalık aralıklarla üç seans tedavi uygulandı. Grup 3 plasebo tedavi alırken, Grup 1 ve 2'ye iki farklı enerji seviyeli RSWT uygulandı. Grup 1'e; 0.11 mJ/mm2 RSWT (2 bar basınç ve 5-10 Hz frekansta, 2000 şok dalgası) grup 2'ye ise 0.21 mJ/mm2 RSWT (4 bar basınç ve 5-10 Hz frekansta 2000 şok dalgası) uygulandı. Hastalar tedavi öncesi ve tedaviden 3, 6 ve 12 hafta sonra subjektif ağrı şiddeti için görsel analog skala (VAS), ağrı eşiği için algometre, kavrama kuvveti (ağrısız ve maksimum kavrama kuvveti) için dinamometre, fonksiyonellik için DASH ve PRTEE anketleri kullanılarak değerlendirildi. Bulgular:Tedavi öncesi gruplar arası demografik değerlendirmede istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Grup 1 ve 2'de tedaviden 3, 6 ve 12 hafta sonra tüm parametreler açısından anlamlı düzeyde klinik iyileşme gözlemlenirken grup 3'te istatistiksel olarak anlamlı düzeyde iyileşme olmadı. VAS, PRTEE, maksimum kavrama kuvvetindeki düzelme grup 1 ile karşılaştırıldığında grup 2'de daha fazla olmasına rağmen, istatistiksel analizlerde 3, 6 ve 12 haftalık takipler sonrası gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı. Ağrı eşiği, ağrısız kavrama kuvveti ve DASH değerlendirmesinde grup 2'de grup 1'e göre anlamlı düzeyde daha fazla iyileşme tespit edildi. Sonuç: Bu sonuçlara dayanarak kronik lateral epikondilitte 0.21 mJ/mm² enerji seviyeli RSWT'nin ağrıyı azaltmada, kavrama kuvvetini arttırmada ve fonksiyonel düzelmede 0.11 mJ/mm² enerji seviyeli RSWT'den daha etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
Objective:The aim of this study was to compare effectivenesses of RSWT with two different energy densities in the treatment of chronic lateral epicondylitis. Material and method:The study included 48 patients with lateral epicondylitis non-responsive to conservative treatment and persisting for at least 6 months. Patients were randomly divided into three groups which consist of 16 persons. Three sessions of treatment was applied at weekly intervals with BTL 6000 SWT topline equipment. RSWT with two different energy levels was applied group 1 and 2, while grup 3 received plasebo therapy. 0.11 mJ/mm2 RSWT (2000 shock waves at 2 bars of air pressure and frequency of 5-10 Hz) was applied group1 and 0.21 mJ/mm2 RSWT (2000 shock waves at 4 bars of air pressure and frequency of 5-10 Hz) was applied grup 2. The patients were evaluated before the treatment and 3, 6 and 12 weeks after the treatment using Visual Analog Scale (VAS) for subjective pain intensity, algometer for pain threshold, dynamometer for grip strength (pain free and maximum grip strength), DASH and PRTEE questionnaires for functionality. Results: There was no statistically significant difference in demographic evaluations between groups before treatment. While significant clinical improvement based on all parameters was observed 3, 6 and 12 weeks after the treatment in group 1 and 2, no statistically significant improvement was observed in group 3. Although the improvement in VAS, PRTEE and maximum grip strength was greater in the group 2 compared to the group 1, statistical analyses showed no significant difference between the groups after 3, 6 and 12 weeks follow-up. In evaluation of pain threshold, pain free grip strength and DASH statistically significant more improvement was found in group 2 comparing to group 1. Conclusion: According to these study results we concluded that, RSWT with energy level of 0.21 mJ/mm² appears to be more effective than RSWT with energy level of 0.11 mJ/mm² in pain relief, increasing grip strength and functional improvement in chronic lateral epicondylitis.
