Amaç: Bu çalışmada yaşlı olgularda McGRATH® MAC videolaringoskop ile Macintosh direkt laringoskop kullanılarak yapılan trakeal entübasyon sonrasında görülebilecek hemodinamik ve EKG değişikliklerini karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Genel anestezi ile endotrakeal entübasyon gerektiren elektif cerrahi geçiren ASA I– ΙΙ, 65 yaş ve üzerinde toplam 96 olgu çalışmaya alındı. McGRATH® MAC kullanılarak entübasyon yapılan olgular videolaringoskop grubu (Grup V, n=45) ve Macintosh direkt laringoskop kullanılarak entübasyon yapılan olgular direkt laringoskop grubu (Grup L, n=45) olarak iki gruba ayrıldı. Operasyon odasına alındıktan sonra hastalara EKG, noninvaziv kan basıncı, SpO2 monitörizasyonu yapıldı. Yüz maskesi ile en az 3 dk %100 O2 ile preoksijenizasyon uygulandı. Anestezi indüksiyonu 1.5 mg/kg propofol, 1 µg/kg fentanil ile gerçekleştirildi ve kas gevşemesi için 0.6 mg/kg rokuronyum uygulandı. Anestezi %40 oksijen ve %60 azot protoksit içinde sevofluran ile idame ettirildi. Olguların anestezi indüksiyonu öncesi (bazal), indüksiyon sonrasında ve entübasyon sonrası 1. , 3. ve 5. dakikalarda SAB, DAB, OAB, KAH ve SpO2 değerleri kaydedildi ve eş zamanlı olarak EKG çekildi. Cormack-Lehane ve Mallampati Skorları, entübasyon deneme sayıları, laringeal bası uygulamaları, entübasyon zamanı kaydedildi. Entübasyona bağlı gelişen komplikasyonlar (oral mukozal kanama, özefagial entübasyon, desatürasyon) ve ekstübasyon sonrası ses kısıklığı, boğaz ağrısı varlığı not edildi. Bulgular: Çalışmaya 96 olgu alındı. Olguların 4'ü EKG cihazındaki sorunlar nedeniyle, 2'si de entübasyon süresi uzadığı için çalışmadan çıkarıldı. 90 olgu değerlendirmeye alındı. Gruplar arası değerlendirmede KAH'da, Grup L'de Grup V'ye göre entübasyon sonrası 1., 3. ve 5. dakikalarda istatistiksel olarak anlamlı artış vardı. Grup L'de Grup V'ye göre SAB ve OAB'da entübasyon sonrası 1. dakika hariç istatistiksel olarak anlamlı fark görülmedi. Grup L'de Grup V'ye göre DAB'da entübasyon sonrası 1. ve 3. dakikalarda istatistiksel olarak anlamlı farklılık gözlendi. Grup içi değerlendirmede Grup V'de KAH, SAB, DAB ve OAB değerlerinde bazal değerlere göre indüksiyon sonrası, entübasyon sonrası 3. ve 5.dakikalarda istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu. Grup L'de KAH' da bazal değerlere göre, indüksiyon sonrası ve entübasyon sonrası 1. dakikada istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Grup L' de bazal değerlere göre SAB' da indüksiyon sonrası, entübasyon sonrası 3. ve 5.dakikalarda istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu. Grup L' de bazal değerlere göre DAB ve OAB' da indüksiyon sonrası, entübasyon sonrası 5. dakikada istatistiksel olarak anlamlı farklılık görüldü. QTc intervali, gruplar arası ve grup içi karşılaştırmalarda benzerdi (p>0.05). Entübasyon zamanı açısından Grup V (36.13±7.79 sn) ile Grup L (28.6±6.16 sn) arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardı. Sonuç: Sonuç olarak; yaşlı olgularda McGRATH® MAC videolaringoskop Macintosh direkt laringoskop ile karşılaştırıldığında, trakeal entübasyona bağlı hemodinamik dalgalanmaları azaltırken, EKG'de QTc intervalinde fark oluşturmadı. Entübasyon süresi McGRATH® MAC videolaringoskop ile daha uzun bulundu. Entübasyona bağlı komplikasyonlar açısından fark yoktu. Yaşlı olgularda McGRATH® MAC videolaringoskop ile entübasyonun daha az hemodinamik değişiklikler oluşturduğunu ve bu cihazın güvenle kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Entübasyon, Hemodinamikler, Laringoskopi, Videolaringoskopi, Yaşlı.
SUMMARY Aim: In this study, we aimed to compare hemodynamic and electrocardiography (ECG) changes that may be seen after tracheal intubation in elderly patients using McGRATH® MAC videolaryngoscope and Macintosh direct laryngoscope. Materials and Methods: ASA I-II, 96 patients aged more than 65 years who were undergone elective surgery requiring intubation included in this study. The patients were divided to two groups as entubated using McGRATH® MAC videolaryngoscope (Group V, n=45) and Macintosh direct laryngoscope (Group L,n=45). The patients were monitorised with ECG, noninvasive arterial pressure, SpO2 after they were taken to the operating room. Preoxygenation was performed with face mask for at least 3 minutes with 100% O2. It vas performed 1.5 mg/kg propofol, 1 µg/kg fentanyl for anesthesia induction and 0.6 mg/kg rocuronium for muscular relaxation. Anesthesia was maintained with sevoflurane and 60% nitrous oxide in oxygen. Systolic arterial pressure (SAP), diastolic arterial pressure (DAP), mean arterial pressure (MAP), heart rate (HR) and SpO2 were recorded at baseline, after anesthesia induction and 1, 3 and 5. minutes after intubation and ECG was taken at the same time. Cormack-Lehane and Mallampati Scores, number of intubation attempts, laryngeal compression, intubation time were recorded. The incidence of complications due to intubation (oral mucozal bleeding, oesophageal intubation, desaturation), after extubation hoarseness and sore throat were recorded. Results: 96 cases were included in the study. Four of the cases were removed due to problems with the ECG device, and two cases were canceled because of the prolongation of intubation time. 90 cases were evaluated. There was a statistically significant increase at HR values, 1, 3 and 5. minutes after intubation in Group L compare to Group V. No statistically significant difference was observed at SAP and OAP values except 1. minute after intubating in Group L compare to Group V. There was a statistically significant difference at DAP values in 1. and 3. minutes after intubation in Group L compare to Group V. There was a statistically significant difference in the values of HR, SAP, DAP and MAP after induction, 3. and 5. minutes after intubating according to baseline values in Group V. There was a statistically significant difference at HR values after induction and 1. minute after intubation according to the baseline values in Group L. There was a statistically significant differences at SAP values after induction and 3, 5. minutes after intubation according to the baseline values in Group L. There was a statistically significant differences at DAP and MAP values after induction and 5. minutes after intubation according to the baseline values in Group L. There was no difference in QTc intervals between Group V and Group L. There was a statistically significant difference between Group V (36.13 ± 7.79 seconds) and Group L (28.6 ± 6.16 seconds) in terms of intubation time. Conclusion: As a result, in elderly cases, McGRATH® MAC videolaryngoscope reduced hemodynamic fluctuations due to tracheal entubation compare to Macintosh direct laryngoscope, but it didn't make any difference on QTc interval. Intubating time was longer with McGRATH® MAC videolaryngoscope. There was no difference in complications due to intubation. We believe that intubating the elderly cases with McGRATH® MAC videolaryngoscope produces less hemodynamic changes and this device can be used safely. Key Words: Intubation, Hemodynamics, Laryngoscopy, Videolaryngoscopy, Aged.
