Abstract:
Özet
Mirasın paylaşılması, miras ortaklığının sona erme biçimlerinden biridir. Mirasın
paylaşımı mahkeme kararıyla veya iradi olarak yapılabilir. Mirasın sözleşmeyle
paylaşılabilmesi için tüm mirasçıların bu yönde anlaşması gerekir. Mirasın paylaşılması
sözleşmesinde irade özgürlüğü prensibi esastır. Bu ilke kapsamında, öncelikle paylaşma
her zaman istenebilir. Ayrıca, paylaşmanın ne şekilde yapılacağına dair hükümler
emredici nitelikte değildir. Bir başka deyişle, hem mirasbırakan hem de mirasçılar, mirasın
paylaşımı konusunda irade serbestîsi prensibine dayanarak kendi kurallarını
belirleyebilirler. Miras hukukunda genellikle birden fazla taraf vardır. Bu durum, özellikle
mirasçılara ulaşmayı ve mirasın mahkeme aracılığıyla paylaşılmasını zorlaştırır.
Dolayısıyla, genelde uygulamada miras davaları oldukça uzun sürmekte ve epey masraflı
olmaktadır. Bu noktada, yargılama süresini ve masrafını azaltmayı amaçlayan
arabuluculuk yönteminin mirasın paylaşımına elverişliliği değerlendirilmelidir.
Arabuluculuk yöntemi, gönüllülük ve bağımsızlık esasına dayanır ve sürece yargı
yolundan daha esnektir. Gerek mirasçılar gerekse mirasbırakanın alacaklıları bakımından,
mirasın paylaşılmasının uzun süren dava yerine kısa sürede daha esnek çözümler sunan
arabuluculuk yöntemiyle yapılması her taraf için daha yararlı olacaktır.
