Abstract:
Özet
Seçici dağıtım sistemi, bir üreticinin, ürününün yetkili satıcılara satışını kısıtlayan ve de
onaylanmış satıcıların yetkilendirilmemiş satıcılara satış yapmasını önleyen dağıtım
yöntemi olarak tanımlanabilir. Seçici dağıtım sistemleri, Avrupa Komisyonu’nun Dikey
Anlaşmalar Grup Muafiyeti Tüzüğü ve Dikey Kısıtlamalar Kılavuzu çerçevesinde Avrupa
Birliği rekabet hukuku bakımından düzenlenmiştir. Avrupa Birliği’ndeki teşebbüsler
tarafından seçici dağıtım sisteminin uygulandığı birçok durumda çevrimiçi platformlar
yoluyla satışlar hakkındaki yasaklar uygulamaya konmuş ve bu kısıtlamaların hukuka
uygun olup olmadığını genellikle ulusal rekabet kurumları ve ulusal mahkemeler göz
önüne almak zorunda kalmıştır. Örneğin, Pierre Fabre Dermo-Cosmétique ile ilgili olarak
Paris Temyiz Mahkemesi tarafından yapılan talep sonucunda verilen 13 Ekim 2011 tarihli
ön kararda, Pierre Fabre’ın seçici dağıtım sistemi, ürünlerin sadece eczaneler gibi yetkili
dağıtıcılar vasıtasıyla satılmasına izin verdiği, yani çevrimiçi satış olasılığını ortadan
kaldırdığı için, rekabeti kısıtlayıcı amacın var olduğuna hükmedilmiştir. Zira söz konusu
dağıtım sistemi, fiili olarak interneti bir pazarlama yöntemi olarak yasaklamıştır. Avrupa
Birliği Adalet Divanı’nın seçici dağıtım sistemlerindeki internet satış yasakları hakkında
verdiği son karar ise Coty Prestige Germany kararıdır. Buna göre, lüks mallara ilişkin bir
seçici dağıtım sistemi bağlamında, üçüncü taraf platformlar yoluyla satış yapmaya ilişkin
yetkili dağıtıcılar için öngörülen bir yasak, Avrupa Birliği’nin İşleyişi Hakkında Antlaşma
m.101/1 anlamında bir rekabeti kısıtlama anlamına gelmek zorunda değildir. Zira yetkili
dağıtıcının kendi internet sitesi yoluyla satış faaliyetine izin verilmektedir.
