Yaş ve hastalık süresi astımlı hastalarda tedaviye cevabı etkiler mi?

Abstract

Öz:Amaç: Çalışmamızda FEV1 değerleri öngörülenin %50-80'i arasında olan astımlı hastaların FEV1 parametresinde meydana gelen değişikliğe göre tedaviye verdikleri cevabın yaş ve hastalık süreleri ile olan ilişkisini prospektif olarak araştırdık. Materyal-Metot: Çalışmayı 80 hasta tamamladı. Tüm hastalar üç ay boyunca düzenli olarak inhale 800-2000 mcg/gün Budesonide ve 100mcg/gün Salmeterol kullandılar. Hastaların çalışmanın başındaki ve sonundaki FEV1 değerlerinin karşılaştırılmasıyla astım tedavisinden ne oranda fayda gördükleri hesaplandı. Daha sonra bu düzelme oranları ile basamaklı olarak hastaların yaşı [18-40 yaş (n:25); 41-60 yaş (n:37) ve 60 yaşın üzerindekiler (n: 18)] ve hastalık süreleri [1-5 yıl (n:20); 6-10 yıl (n:18); 11-15 yıl (n:15); 16-20 yıl (n:14); 20 yılın üstü (n:13)] arasındaki istatistiki ilişki araştırıldı. Bulgular: Yaşa göre ayrılan üç grubun son FEV1 değerleri karşılaştırmalarında ve ilk ve son FEV1 değerleri arasındaki farkın bulunmasıyla hesaplanan tedaviden fayda görme oranları bakımından IS-40 ve 41-60 yaş grupları arasında fark saptanmazken (p>0.05), her iki gruptaki değerler de 60 yaş üstü gruptan daha iyi bulundu (p<0.05). Hastalık sürelerine göre oluşturulan beş grup ise tedaviden aynı oranda fayda görürken (p>0.05); son FEV1'lerinin karşılaştırılmasında birinci grup, beşinci gruba göre daha iyi bulundu (p<0.05). Sonuç olarak; 60 yaşın üzerindeki ve hastalık süresi 20 yıldan fazla olan astımlı hastaların tedaviye verdikleri cevap daha genç ve 1-5 yıldır astımlı olan hastalara kıyasla sınırlı bulunmuştur. Sonuç: Biz bu tip hastaların tedavilerinde daha yüksek inhale ilaç dozlarının ve/veya daha fazla sayıda ilaç içeren tedavi kombinasyonlarının tercih edilmesi gerektiğini düşünüyoruz.