DSpace@İnönü

Vitreoretinal Ara Yüzey Hastalıkları

Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.author Yılmaz, Turgut
dc.date.accessioned 2020-08-22T15:46:50Z
dc.date.available 2020-08-22T15:46:50Z
dc.date.issued 2018
dc.identifier.citation YILMAZ T (2018). Vitreoretinal Ara Yüzey Hastalıkları. Retina-Vitreus, 27(3), 292 - 300. en_US
dc.identifier.uri https://app.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TWprMk9ETTJOZz09
dc.identifier.uri http://abakus.inonu.edu.tr/xmlui/handle/123456789/17778
dc.description Yıl: 2018Cilt: 27Sayı: 3ISSN: 1300-1256 / 2717-7149Sayfa Aralığı: 292 - 300Metin Dili:İngilizce en_US
dc.description.abstract Öz:The viteoretinal interface has been identifi ed as the site of many different forms of retinal pathology. The posterior vitreous cortex con- sists of densely packed collagen fibrils that insert superficially into the internal limiting membrane (ILM) of the retina and attach to the ILM by glue-like macromolecules, such as laminin, fibronectin, chondroitin, and heparan sulphate proteoglycans. The strongest vitre- oretinal adhesions have been described at the optic disc, over the retinal blood vessels and at the macular area. Before the development of optical coherence tomography (OCT), clinicians relied on astute clinical observation and fundoscopy, fl uorescein angiography (FA), and postmortem histology to make assumptions about the role the vitreoretinal interface plays in macular pathology. OCT has given us the ability to view the macula in cross sections and thus has improved our understandings of the following known clinical entities; pos- terior vitreous detachment (PVD), vitreomacular traction (VMT) syndromes, macular holes (MH), and epiretinal membranes (ERMs). This article discusses the diagnosis and management of abnormal vitreoretinal interface disorders. en_US
dc.description.abstract Abstract:Vitreoretinal ara yüzey, bir çok farklı retina patolojisinin ortaya çıktığı yerdir. Posterior vitreus korteksi yoğun kollajen fi bril paketle- rini içermekte olup, internal limitan membrana yüzeyel olarak laminin, fi bronektin, kondroidin ve heparan sülfat gibi tutkal benzeri makromoleküller ile yapışmıştır. En güçlü vitreoretinal yapışıklıklar optik disk, retina kan damarlarının üzeri ve makula bölgesi olarak tanımlanmıştır. OCT gelişmeden önce klinisyenler makuler patolojiler ve vitreoretinal ara yüzey ilişkisini klinik gözlem, fundoskopi, FFA, ve postmortem inceleme ile araştırmışlardır. OCT bizlere kesitler halinde makulayı inceleme fırsatı vererek; arka vitreus dekol- manı (AVD), vitreomakular traksiyon sendromu (VMT), makular hol (MH) ve epiretinal membran (ERM) gibi patolojilerin daha iyi anlaşılmasını sağlamaktadır. Bu makalede anormal vitreoretinal ara yüzey hastalıklarının tanı ve tedavileri tartışılacaktır. en_US
dc.language.iso tur en_US
dc.publisher Retina-Vitreus en_US
dc.rights info:eu-repo/semantics/openAccess en_US
dc.title Vitreoretinal Ara Yüzey Hastalıkları en_US
dc.title.alternative Vitreoretinal Interface Diseases en_US
dc.type article en_US
dc.relation.journal Retina-Vitreus en_US
dc.contributor.department İnönü Üniversitesi en_US


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster