Özet:
Kur’an’da Allah’ın bir tekliği demek olan tevhid inancı ile birlikte peygamberlere iman ve ahiret
konuları da önemli yer tutar. Peygambere inanan onun tebliğ ettiklerine de inanır. Peygambere
inanmayan o dinden olamaz. İnanmak istemeyenler hangi dönemde yaşarlarsa yaşasınlar birbirine
benzer pek çok bahaneler üretmişlerdir. İnkârcıların kullandıkları argümanlar iki gurupta toplanabilir:
İlki peygamberlik müessesesini hedef alan eleştiriler, diğeri de peygamberlerin şahsi, kişisel
özelliklerine yapılan eleştirilerdir. Kur’an’da peygamberlere inanmayanların ileri sürdükleri bahaneler
zikredilmiş, bunların geçerli mazeretler olmadıkları ortaya konarak reddedilmiştir.