Özet:
İbn Rüşd (1126-1198) yılları arasında İslam dünyasında yaşamış olan en son meşşeai filozofu olarak bilinmektedir. Aynı zamanda Aristoteles’e yapmış olduğu şerhler ve yorumlar ile Aristoteles’in en büyük takipçisidir. İbn Rüşd birçok konuda Aristoteles’ten etkilendiği gibi bilgi konusunda da büyük bir etki söz konusudur. İbn Rüşd’ün bir şeyi bilmek o şeyin nedenini bilmektir şeklindeki tanımlama Aristoteles’ten etkilendiğinin en büyük kanıtıdır. Çükü bu tanımla Aristocu bir tanımlamadır. İbn Rüşd’e göre nedenselliği reddetmek hem bilgiyi hem de aklı reddetmektir. Bilgimizin ilk basamağını duyular oluşturmaktadır. Duyular sağlamış olduğu malzeme sonucu akıl bunları işler ve bilgiyi ortaya koyacaktır. Yani duyular birinci basamak iken akıl ikinci basamaktır. Bu düşünce kendisinden sonra gelmiş olan düşünürler üzerinde derin bir etki yaratmıştır.
