BT Eşliğindeki TTİA İle Tanı Konamayan Akciğer Lezyonlarının Değerlendirilmesi+

Abstract

Bu çalışma Bilgisayarlı Tomografi (BT) eşliğinde Transtorakal iğne aspirasyonu (TTİA) ile tanı konamayan akciğer lezyonlarında, bunun nedenlerini araştırmak ve nasıl bir yol izleneceğini belirlemek amacıyla planlandı. Gereç ve Yöntem: Ocak 2001 ile ağustos 2003 tarihleri arasında BT eşliğinde TTİA yapılan 673 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: BT eşliğinde TTİA yapılan 94 (%14) hastada tanıya ulaşılamadı. Bunlardan 33’ünde (%35) tanı, açık akciğer biopsisi, 11’inde (%12) bronkoskopi, 1’inde (%1) lenfadenopati biopsisi, 1’inde (%1) mediastinoskopi, 1’inde (%1) ise ARB kültürü ile kondu. 39’unun (%41) tanısına klinik ve radyolojik izlem sonrası gidildi. Takibi yapılamadığı için 9’una (%10) tanı konulamadı. Tanıya gidilen 664’ünün 597’si (%90) malign, 67’si (%10) benign lezyondu. Tanı konulamayan 85 akciğer lezyonlarının 49’u (%58) malign ve 36’sı (%42) benign olarak kabul edildi. 85 hastaya uygulanan toplam 128 TTİA den elde edilen materyallerin sitolojilerine bakıldığında 86’sında (%67) nonspesifik kan hücreleri, 27’sinde (%21) iltihap hücreler, 10’unda (%8) atipik hücreler ve 5’inde (%4) benign hücreler bulundu. Sonuçlar: Tanı konulamayan lezyonların %58’inin malign olması nedeniyle klinik şüpheli olanlarda mutlaka tanıya gidilmesi gerekmektedir. Bu işlem sırasında yeterli materyal alınmasının kontrolünün, tanı oranını artırabileceği, tekrarları önleyeceği, benign ve inoperabl lezyonlara uygulanan açık akciğer biopsi sayısını düşüreceği düşünülmektedir.

This study was planned to evaluate the causes of failure of diagnosis and to determine the route of diagnosis in patients with pulmonary lesions undiagnosed with Computerized Tomography (CT) guided Transthoracic Fine Needle Aspiration biopsy (TFNA). Material and methods: We retrospectively evaluated 673 patients who underwent CT-guided TFNA biopsy between January 2001 and August 2003. Results: Diagnosis could not be made in 94 patients with CT guided TFNA biopsy (14%). Diagnosis could be made in 33 (%35) with thorocotomy, in 11 (%12) with bronchoscopy, in 1(%1) with mediastinoscopy, in 1 (%1) with biopsy of lymphyadenopathy, in 1(%1) with culture of AFB, and in 39 (%41) with clinical and radiologic follow up. Diagnosis could not be made 9 (%10) due to lost to follow up. Of the 664 patients, the final diagnosis was malignant in 597(%90) and benign in 67(%10). Eighty-five patients who had no diagnosis with TFNA were diagnosed to have malignancy in 49 (58%) malignant and benign lesion in 36 (42%). Eighty-five patients underwent 128 TFNA procedures. The cytology of these procedures included nonspecific blood cells in 86 (67%), reactive cells in 27(21%), atypical cells in 10 (8%) and benign cells in 5(4%). Conclusion: Since the 58% of undiagnosed cases was malignant, the diagnosis has to be done in undiagnosed cases, with clinical suspicion of malignancy. We believe that checking out the adequacy of biopsy specimens during TFNA procedure will yield higher accuracy and will enable the clinicians to avoid unnecessary thorocotomy procedures for benign and inoperable pulmonary lesions.