Bu araştırma, Türkiye'deki müzik öğretmeni yetiştiren Yüksek Öğretim Kurumlarında görev yapan bağlama öğretim elemanlarının, uygulanmakta olan bireysel çalgı eğitimi (bağlama) dersine yönelik genel durumuna ilişkin görüşlerini ortaya koyarak, bu alana katkı sağlamak amacı ile yapılmıştır. Araştırmanın evrenini, Yüksek Öğretim Kurumlarının Eğitim Fakültelerine bağlı Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümleri Müzik Eğitimi Ana Bilim Dalları oluşturmakta, örneklemi ise, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi, Tokat Gazi Osman Paşa Üniversitesi, Ankara Gazi Üniversitesi, Malatya İnönü Üniversitesi, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Trabzon Karadeniz Teknik Üniversitesi, İstanbul Marmara Üniversitesi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Niğde Ömer Halis Demir Üniversitesi, Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Denizli Pamukkale Üniversitesi, Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Bursa Uludağ Üniversitesi, Şanlıurfa Harran Üniversitesi, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Balıkesir Üniversitesi, Konya Selçuk Üniversitesi, Erzurum Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümlerinin Müzik Eğitimi Anabilim Dalları oluşturmaktadır. Araştırmada yer alan betimsel araştırmalar daha çok kaynak tarama yoluyla, nicel veriler ise öğretim elemanlarına uygulanan anket formlarıyla elde edilmiştir. Anket yöntemiyle elde edilen verilerin, betimsel istatistik yöntemleri kullanılarak çözümlenmesi sonucunda ulaşılan bulgular, araştırmanın amacına göre ele alınmış, tablolar ve grafikler yardımıyla yorumlanarak açıklanmıştır. Araştırmanın sonucunda; kurumlarda uygulanan programların, birbirlerinden farklı olduğu, öğretim elemanları tarafından yazılı-basılı olmayan daha çok yer verildiği, ders saatlerinin programların sağlıklı yürütülebilmesi için yetersiz olduğu saptanmıştır. Öğretim elemanlarının, kullanılan kaynaklar, dağar, ölçme-değerlendirme şekilleri gibi temel konularda birbirlerinden farklı uygulamalar yaptığı ve farklı kurumlardaki öğretim elemanlarının birbirleri ile iletişim içinde olmadıkları, ortak çalışmalar yürütmedikleri görülmüştür. Ortaya çıkan sonuçlar doğrultusunda, alana yarar sağlayacağı düşünülen öneriler getirilmiştir. Anahtar Kelimeler: Müzik Eğitim Programı, Bireysel Çalgı Eğitimi, Bağlama Eğitimi
This study focuses on the views of the baglama instructors of the Higher Education Institutes on the general situation of individual instrument education (baglama) aims to make a contribution to the related field. Qualitative data in the study were obtained by scanning sources, whereas quantitative data were obtained from the questionnaires that were answered by the teaching staff. The findings that were obtained from the evaluation of the data compiled from the questionnaires using descriptive statistics, were discussed according to the purpose of the study, interpreted and explained by tables and graphs. The results of the study indicated that the programs used in the institutions were different from each other, six-item teaching program was rarey used and the curriculum was insufficient for a healthy execution of the programs. It was determined that teaching staff used different implementation of basic subjects such as recources used, repertoire and measurement-evolution methods. Teching staff working at different institutions did not communicate with each other and execute studies together. Recommendations that would contribute to the related field were made in according to the results of the study. Key Words: Music Education Program, Individual Instrument Education, Baglama Education
