Öz:Amaç: Bu in-vitro çalışmanın amacı üç farklı rezin kompozitin konversiyon oranlarının belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada üç farklı rezin kompozit değerlendirildi; bir geleneksel metakrilat esaslı kompozit (Premise, Kerr, Orange, CA, ABD), bir siloran esaslı kompozit (Filtek Silorane, 3M ESPE, St.Paul. MN, ABD) ve yeni bir düşük polimerizasyon özelliğine sahip kompozit (GC Kalore, GC Europe, Leuven, Belçika). Kompozit örneklerinin konversiyon oranlarının ölçümleri bir FTIR spektroskopi (Perkin Elmer Spectrum One, MA, ABD) ile yapıldı. Tüm kompozit rezin örnekleri için FTIR ölçümleri, örnekler polimerize edilmeden önce ve örnekler polimerize edildikten sonra gerçekleştirildi. Bulgular: Siloran esaslı kompozit Filtek Siloran (%58,60), istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde Premise (%44,65) ve Kalore'den (%44,53) daha yüksek konversiyon oranı gösterdi. Sonuç: Rezin kompozitlerin konversiyon oranı monomer yapılarına bağlı olarak değişebilmektedir ve siloran esaslı kompozitler daha iyi polimerize olabilmektedir.
Abstract:Purpose: The purpose of this in-vitro study was to determine the degree of conversion of three different composite materials. Material and Methods: In this study three composite materials were analyzed; a traditional methacylate-based composite (Premise, Kerr, Orange, CA, USA), a silorane-based composite (Filtek Silorane, 3M ESPE, St.Paul. MN, USA) and a novel low-shrinking composite (GC Kalore, GC Europe, Leuven, Belgium). Degree of conversion was measured on the composite with FTIR spectroscopy (Perkin Elmer Spectrum One, MA, USA). FTIR analyses were performed at the prepolymerization and post-polymerization stages of tested materials. Results: The silorane-based novel composite resin Filtek Silorane (58,60%) showed significantly higher conversion degree when compared to Premise (44,65%) and Kalore (44,53%). Conclusion: The conversion degree of resin composite might depend on monomer structure and siloranbased composite polymerized better than other tested composites.
