Öz:Uluslararası Ceza Mahkemesi, 2002’de kurulmasından bu yana failleri ve azmettirenleri adalet önüne getirmekte sorunlar yaşamakta. Özellikle hukuksal, usule ilişkin ve ekonomik içerikli bu sorunlara yönelik pek çok çözüm yöntemi tartışılmış bulunmaktadır. Uzlaşma kurumu da bu çözüm yöntemlerinden birisidir. Gerek iç hukukta gerekse uluslararası hukukta tartışmalı olan bu kurum, Eski Yugoslavya Uluslararası Ceza Mahkemesi ve Ruanda Uluslararası Ceza Mahkemesi gibi diğer uluslararası mahkemeler tarafından uygulanmaktadır. Öte yandan, uzlaşma kurumunun hatalı kullanımı hukukçuları kuşkuya sevk etmiştir. Bu makalede, Uluslararası Ceza Mahkemesinin uzlaşma kurumunu kabul etmesi ihtimali tartışılacaktır. Bu bağlamda, dünyanın en ağır ihlallerine karşı mağdurlara adalet sunulması bakımından kurumun olumlu ve olumsuz yönleri incelenecektir.
Abstract:Since its establishment in 2002, the International Criminal Court (ICC) has faced many obstacles in bringing the instigators and perpetrators of crimes to justice. Many solutions have been offered on solving these difficulties which are mainly legal, procedural and economical. One suggestion which has been made is the issue of plea bargaining. This procedure, which is controversial both in national and international level, has already been applied by other international criminal tribunals such as the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (ICTY), and International Criminal Tribunal for Rwanda (ICTR). However, there is a danger that the misuse of plea bargaining by these international tribunals plants since of doubt on lawyers’ minds. In this article, the author discusses the possibility of the ICC adopting plea bargaining system and its proceedings. In this regard, it will also consider the pros and cons of adopting a plea bargaining system in achieving justice for the victims of the world’s most heinous atrocities.
