Bu çalışma, tek çocuğa sahip akademisyen annelerin tek çocuk sahibi olmaya ilişkin görüşlerini derinlemesine incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma grubu, 2019-2020 eğitim öğretim yılında Karabük Üniversitesinde çalışmakta olan 9 akademisyen anneden oluşmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojik desen kullanılmıştır. Araştırmanın verileri uzman görüşü alınarak hazırlanmış yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla ve yüz yüze görüşme yapılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yoluyla analiz edilmiştir. Analiz sonuçlarına göre anneler kendilerini sorumluluk sahibi ve girişken olarak; tek çocuklarını ise girişken, içedönük ve analitik düşünceye sahip olarak tanımlamışlardır. Tek çocuk sahibi olmada etkili olan faktörler olarak yoğun çalışmanın, çocuğun bakımının zor olmasının ve geç yaşta çocuk sahibi olmanın etkili olduğunu ifade ettikleri görülmüştür. Annelerin tek çocuk sahibi olmaya ilişkin hem olumlu hem de olumsuz duygu ve düşüncelere sahip oldukları görülmüştür. Anneler tek çocuk sahibi olmanın en kolay tarafının yeterince ilgilenebilme ve sorumluluğun azalması olarak; en zor tarafının ise çocuğun yalnız olması olarak dile getirmişlerdir. Annelerin eşlerinin tek çocuğu desteklediği; diğerlerinden ise tek çocukla devam etme ve ikinci çocuğu doğurma yönünde tavsiyeler aldıkları görülmüştür. Ayrıca annelerin eşlerinin birisi hariç tamamı ikinci çocuğu istememekte ve annelerin yarısından fazlası ikinci çocuğu düşünmektedir. Kendi ebeveynlik stillerini demokratik, koruyucu ve otoriter olarak tanımladıkları; birden fazla çocuğu olan ebeveynleri ilgisiz, yorgun ve şiddet yanlısı buldukları; koruyucu, otoriter ve demokratik yönleriyle birden fazla çocuğu olan ebeveynlerden farklılaştıkların dile getirmişlerdir. Annelerin yarısından fazlası ikinci çocuğa sahip olmayı isterken; geriye kalanlarının tek çocukla devam etme kararı aldıkları görülmüştür. Araştırmalardan elde edilen sonuçlara göre çeşitli önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Tek çocuk, akademisyen anne, fenomenolojik yaklaşım.
This study aims to analyze the views of academician mothers who have one child on having one child in depth. The working group consists of 9 academician mothers working at Karabuk University in the 2019-2020 academic year. In the research, phenomenological pattern, one of the qualitative research methods, was used. The data of the research were collected through a semi-structured interview form prepared by taking the expert opinion and face to face interview. The data obtained were analyzed by content analysis. According to the results of the analysis, mothers are responsible and sociable; On the other hand, they defined their only children as sociable, introverted and analytical. It has been observed that intensive work, difficult to care for the child and having children at a late age are effective factors that are effective in having a single child. It has been observed that mothers have both positive and negative feelings and thoughts about having a single child. As the easiest part of mothers having only one child is to be able to take care of them adequately and to decrease the responsibility; The most difficult part is that the child is alone. Mothers' wives support one child; it was observed that they received advice from others to continue with one child and to give birth to the second child. Moreover, all but one of the mothers' spouses do not want the second child and more than half of the mothers think of the second child. They define their parenting styles as democratic, protective and authoritarian; they find parents with more than one child indifferent, tired and violent; They expressed that they differed from parents who have more than one child with their protective, authoritarian and democratic aspects. More than half of the mothers want to have a second child; the rest were found to decide to continue with one child. Various suggestions were made according to the results obtained from the researches. Keywords: Single child, academician mother, phenomenological approach.
