Uluslararası toplum çok dinamik bir yapıya sahiptir. Devamlı
şiddet ve savaşa eğilim vardır. Birleşmiş Milletler örgütü, bu olumsuz
durumu bir nebze engelleyebilmek için, uluslararası hukuka “kuvvet
kullanma yasağı” adı altında çok önemli bir ilke kazandırmıştır. Ancak
uygulamaya bakıldığında, söz konusu yasağın tam olarak hayata
geçirilemediği görülmektedir. Bunun en önemli sebeplerinden birisi,
“misilleme”, “zararla karşılık” ve “karışma” olarak ortaya çıkan savaşa
varmayan kuvvet kullanma yollarının, uluslararası hukuka uygun olup
olmadığı hususunda tam bir görüş birliğinin sağlanamamış olmasıdır.
Misilleme yöntemi, kuvvet içermediğinden dolayı söz konusu kuvvet
kullanma yasağına aykırılık teşkil etmez. Zararla karşılık yöntemlerinin
birçoğu kuvvet kullanma eylemleri bulundurur. Bu bakımdan kuvvet
kullanma içeren zararla karşılık eylemleri uluslararası hukuka aykırıdır.
Karışma yöntemi ise, egemen ve bağımsız devletlerin içişlerine
karışmama ilkesine aykırı olmasına rağmen, insani gerekçelerle yapılan
müdahalelerin uluslararası hukuka göre uygun olduğunun kabul edilmesi
gerekmektedir.
The international community has a very dynamic nature. There is a
continuous trend of violence and war. To prevent this negative situation,
The United Nations, gained a very important principle to international
law, called "the prohibition of the use of force". However, in practice, we
can see that the prohibition had not been implemented at all. One of the
most important reasons for this, is there is no complete consensus whether
to accordance with international law in the use of force not amounting to
war such as retorsion, retaliation and intervention. Because of not
containing any force, retorsion does not constitute a violation of the
prohibition of the use of force. Retaliation methods contains many of the
acts of use of force. In this regard, acts of retaliation which are involving
the use of force, are contrary to international law. Although the
intervention method is contrary to the principle of non-interference in the
internal affairs of a sovereign and independent states, interventions for
humanitarian reasons must be presumed to conform to international law
