Öz:Kılıç Arslan iç ve dış bütün politikalarını Anadolu’nun Türkleşmesi üzerine kurmuştur. Bunun için de iç ve dış politikasını uygularken siyasi atmosferi analiz etmiş ve buna uygun kararlar almıştır. Şayet devletin geleceğini tehlikeye düşürebilecek şartlarla karşı karşıya kalmışsa daha yumuşak daha esnek bir politika ile içinde bulunduğu olumsuz durumdan kurtulmaya çalışmış, rahatladıktan sonra da gerçek niyetleri doğrultusunda faaliyetlerine devam ettirmiştir. Kılıç Arslan’ı içeride uğraştıran en önemli meseleler; kardeşleri Devlet ve Şahinşah’ın isyanları, Danişmendliler’in Selçuklular’a karşı uygulamış olduğu olumsuz politikalar ve Nureddin Mahmud b. Zengi’nin de Danişmendliler ile işbirliği yapmasıdır. Dolayısıyla II. Kılıç Arslan tahta geçtiğinde aslında devlet Bizans’a karşı da zor durumda olmasına rağmen öncelikle iç huzuru sağlama çabaları ile uğraşmıştır. Bunun için de bizzat kendisi İstanbul’a giderek Danişmendliler ile de ittifak içerisinde olan Bizans Devleti ile bir anlaşma yapmıştır. Bu anlaşma sonrasında önce kardeşi Şahinşah’ı ortadan kaldırmış, arkasından da Danişmendliler’i kontrol altına alarak Nureddin Mahmud b. Zengi ile de bir anlaşma yapmıştır. İç huzuru sağladıktan sonra asıl hedefi Bizans’a dönen II. Kılıç Arslan, Miryokefalon Zaferi ile Bizans’ın Anadolu’yu yeniden ele geçirme hayallerini sona erdirmiştir. Bu çalışmada II. Kılıç Arslan’ın Miryokefalon Savaşına kadar Bizans’a karşı uygulamış olduğu dış politika izah edilmeye çalışılacaktır.
Abstract:Kılıç Arslan built all his domestic and foreign policies on the Turkification of Anatolia. For this purpose, while analyzing domestic and foreign policy, he analyzed the political atmosphere and made decisions accordingly. If he was confronted with conditions that could jeopardize the future of the state, he tried to get rid of his negative situation with a softer and more flexible policy and continued his activities in line with his real intentions. Kılıç Arslan's most important issues in the struggle; the rebellions of his brothers Devlet and Şahinşah, the negative policies of Danishmend’s against the Seljuks and Nureddin Mahmud b. Zengi also cooperates with Danishmend’s. Therefore, when II. Kılıç Arslan ascended the throne, although the state was in a difficult situation against Byzantium, it firstly dealt with the efforts to ensure inner peace. For this, he himself went to Istanbul and made an agreement with the Byzantine State which was in alliance with the Danishmend’s. After this agreement, he first eliminated his brother Şahinşah, and then took Danishmend’s under control and he also made a deal with Nureddin Mahmud b. Zengi. After providing peace of mind, the main goal of the II. Kılıç Arslan ended the Miryokefalon victory and Byzantine dreams of recapturing Anatolia. In this study, the foreign policy of II. Kılıç Arslan against Byzantium until the Miryokefalon War will be tried to be explained.
