Amaç: Doğada bulunan birçok toksik madde ile kliniklerde kullanılan kimyasal ilaçlar vücudun farklı organlarında ciddi hasarlara sebep olmaktadır. Diğer organlarla kıyaslandığında böbreklerin toksik kimyasal maddelere karşı daha duyarlı olması böbrek hücre hasarının tam olarak anlaşılamamasına neden olmaktadır. Çalışmamızda, karbon tetraklorür uygulanan sıçanlarda böbrekte oluşan hasara karşı dekspantenolün koruyucu etkisinin biyokimyasal açıdan incelenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: 28 adet Spraque Dawley erkek sıçanlar kontrol dahil olmak üzere dört gruba ayrıldı. Toksik etki için tek dozluk 0.5mL/kg karbon tetraklorür, koruyucu olarak dekspantenol ise 500 mg/kg/gün iki hafta boyunca her gün intraperitonal olarak uygulandı. Deney sonunda ketamin/ksilazin anestezisi altında sıçanların toraksı açılarak kalp kanı alındı. Ortaya çıkan oksidatif hasarın biyokimyasal ve histopatolojik olarak incelenmesi için böbrekler alınarak -80 oC derin dondurucuda saklanmıştır. Bulgular: Yapılan biyokimyasal analiz sonuçları incelendiğinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur. MDA, TOS ve OSI seviyeleri en yüksek grup CCl4 grubu olurken GSH ve TAS seviyeleri en yüksek grup kontrol grubunun olduğu gözlendi. Histopatolojik olarak, kontrol grubu ile CCl4 grubu karşılaştırıldığında CCl4 grubunda hasarın istatistiksel olarak anlamlı şekilde arttığı gözlendi. CCI4 grubu ile CCl4+Dekspantenol grubu karşılaştırıldığında bu grupta histopatolojik değişikliklerin istatistiksel olarak anlamlı derecede azaldığı tespit edildi. Sonuç: Çalışma sonuçları sıçan böbrek dokusunda karbon tetraklorürün sebep olduğu oksidatif hasara karşı dekspantenolün koruyucu olabileceğini göstermektedir.
Aim: Many toxic substances found in nature and chemical drugs used in clinics cause serious damage to different organs of the body. Compared with other organs, the kidneys are more sensitive to toxic chemicals, causing kidney cell damage not to be fully understood. In our study, we aimed to investigate the protective effect of dexpanthenol against kidney damage in rats treated with carbon tetrachloride. Material and Method: 28 Spraque Dawley male rats were divided into four groups including control. Toxic effects of single dose of 0.5 ml / kg of carbon tetrachloride, and 500 mg / kg / day dexpanthenol as a protective was administered every day for two weeks intraperitoneally. At the end of the experiment, the thorax of rats was opened under ketamine/xylazine anesthesia and blood samples were taken by intacardiac punction. Kidneys were taken and stored in a -80oC deep freezer for biochemical and histopathological examination of the resulting oxidative damage. Results: A statistically significant difference was found between the groups according to the results of all biochemical analysis. It was observed that the control group had the highest GSH and TAS levels while CCl4 group had the highest MDA, TOS and OSI levels. Histopathologically, when the control group and CCl4 group were compared, it was observed that the tissue damage in CCl4 group increased statistically significantly. When the CCI4 group and CCl4+Dexpanthenol group were compared, it was found that the histopathological changes in this group were statistically significantly reduced. Conclusion: The results of the study show that dexpanthenol may be protective against oxidative damage caused by carbon tetrachloride in rat kidney tissue.
