Abstract:
Öz
Bu araştırmanın amacı Türkiye’de koronavirüs (covid-19) pandemisi döneminde özel gereksinimli öğrencilere yönelik sağlanan uzaktan eğitim faaliyetlerinin özel eğitim öğretmenlerinin görüşlerine ve deneyimlerine dayalı olarak incelenmesidir. Durum çalışması olarak desenlenen bu nitel araştırmanın çalışma grubunu Türkiye’nin yedi bölgesinde özel eğitim ve genel eğitim okullarında farklı yaş gruplarındaki özel gereksinimli öğrencilerle çalışan on beş özel eğitim öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri amaçlı örneklem yöntemine göre belirlenen katılımcılarla yarı-yapılandırılmış görüşme tekniğiyle elde edilmiştir. Yapılan görüşmelerden toplanan veriler tematik analiz tekniği kullanılarak çözümlenmiştir. Bulgular; öğretime destek olarak uzaktan eğitim, özel gereksinimli öğrencilerin kendilerine özgü ihtiyaçlarına göre uyarlanabilirlik, ailelerin uzaktan eğitime dâhil olması ve öğrenci-öğretmen etkileşimi olmak üzere dört ana tema üzerinden sunulmuştur. Türkiye’de koronavirüs (covid-19) pandemisi döneminde sağlanan uzaktan eğitim hizmetlerinin özel gereksinimli öğrencilerin günlük yaşam becerilerinin geliştirilmesine yönelik katkısı olduğu vurgulanırken, bu dönemde sağlanan uzaktan eğitim hizmetlerinde özel gereksinimli öğrencilerin birbirlerinden farklı eğitsel ihtiyaçlarına uyarlanabilirlik konusunda güçlük yaşandığı görülmüştür. Araştırmanın bulguları özel gereksinimli öğrencilerin eğitime erişimlerinde birbirlerinden farklı destek ve uyarlamalara ihtiyaç duyabileceği ve uzaktan eğitim hizmetleri sağlanırken özel gereksinimli bireylerin bireysel ihtiyaçlarının göz önünde bulundurulması gerektiğine işaret etmektedir. Bulgular ayrıca özel gereksinimli öğrencilerin eğitiminde öğrenci, öğretmen ve aileler arasında etkileşimin önemli olduğunu ve bu etkileşimin sağlandığı bir uzaktan eğitim modelinin gerekliliğine vurgu yapmaktadır.
